Η ταινία “Ο Μάγος του Οζ” της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ. Ενώ πολλοί από εμάς έχουμε ευχάριστες αναμνήσεις από τους πολύχρωμους χαρακτήρες και τις εκπληκτικές τοποθεσίες, για τους ηθοποιούς το σκηνικό ήταν κόλαση. Περισσότερες από μία φορές, τα δικαιώματά τους παραβιάστηκαν και ακόμη και η ζωή τους τέθηκε σε κίνδυνο.
Οι ηθοποιοί του Χόλιγουντ κάποτε δεν είχαν εύκολη ζωή. Στην ταινία “Ο Μάγος του Οζ”, η Τζούντι Γκάρλαντ ταπεινώθηκε
Ο “Μάγος του Οζ” είναι ένα μιούζικαλ φαντασίας-περιπέτειας του 1939, διασκευή του παιδικού μυθιστορήματος του L. Frank Baum. Έχουν περάσει 85 χρόνια από την πρεμιέρα του, αλλά χωρίς αμφιβολία η παραγωγή άφησε το στίγμα της – όχι μόνο η απίστευτη χρήση των χρωμάτων και , αλλά και ο αριθμός των ατυχημάτων στο πλατό. Κάποιοι μίλησαν ακόμη και για πραγματική κατάρα, αν και στην πραγματικότητα ο λόγος για τις αβλεψίες ήταν οι αποφάσεις του συνεργείου παραγωγής και τα εντελώς διαφορετικά πρότυπα όσον αφορά τις τοξικές ουσίες σε σχέση με σήμερα.
Σήμερα θα ήταν επίσης απαράδεκτο να αντιμετωπιστεί με παρόμοιο τρόπο ένας ασήμαντος σταρ. Η Τζούντι Γκάρλαντ, που υποδυόταν τον ρόλο της πρωταγωνίστριας Ντόροθι, δεν είχε εύκολο έργο. Όταν άρχισε να δουλεύει, ήταν μόλις 16 ετών και το κινηματογραφικό συνεργείο την αποκαλούσε “χοντρό γουρούνι με κοτσίδες”. Η έφηβη αναγκάστηκε, λοιπόν, σε μια ακραία δίαιτα που έπρεπε να αποτελείται από , μαύρο και τσιγάρα. Επιπλέον, της έδιναν τακτικά διεγερτικά για να αυξήσει την αποδοτικότητά της κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης ημέρας γεμάτης ηχογραφήσεις. Η Τζούντι Γκάρλαντ απαγορευόταν να γελάει, και μετά από ένα ξέσπασμα ξεγνοιασιάς της έριξαν χαστούκι . Δυστυχώς, οι περισσότεροι από τους πρωταγωνιστές του μιούζικαλ δεν τα πήγαν καλύτερα.
Η χώρα του Οζ ήταν ένας τόπος γεμάτος κινδύνους γι’ αυτούς. Τοξικά και εύφλεκτα υλικά
Σήμερα τέτοιες καταστάσεις σίγουρα δεν θα συνέβαιναν, αλλά στο παρελθόν υπήρχε μερικές φορές έλλειψη γνώσης σχετικά με τη βλαβερότητα ορισμένων χημικών ουσιών. Αυτό που είναι τρομακτικό, ωστόσο, είναι ότι ένα τεράστιο ποσοστό των ηθοποιών είχε να αντιμετωπίσει τις τοξικές μπογιές με τις οποίες είχαν επικαλυφθεί τα πρόσωπά τους ή το χιόνι αμιάντου μέσω του οποίου προσβλήθηκαν από ασθένειες. Άτυχη ήταν και η Margaret Hamilton, η οποία έπαιξε το ρόλο της κακιάς μάγισσας της Δύσης. Η ηθοποιός περιφερόταν επί ώρες βαμμένη ολόκληρη στα πράσινα. Είναι απλώς κρίμα που κανείς δεν σκέφτηκε την επίδραση που θα μπορούσε να έχει η χρήση χρώματος με υψηλή συγκέντρωση χαλκού. Το προϊόν αποδείχθηκε τόσο επιβλαβές που η σταρ έπρεπε να καταναλώνει καθημερινά μόνο υγρή τροφή μέσω καλαμάκι για να μην εισέλθει το χημικό στο πεπτικό της σύστημα.
Οι ηθοποιοί που υποδύονταν τους χαρακτήρες του Σκιάχτρου, του Δειλού Λιονταριού και του Τενεκεδένιου Ανθρώπου πάλευαν με το ίδιο πρόβλημα. Το κοστούμι του τελευταίου καλύφθηκε με κασσίτερο και στη συνέχεια με λευκή μπογιά από αλουμίνιο. Ο ηθοποιός κατέληξε στη μονάδα εντατικής θεραπείας μετά από μια εβδομάδα, καθώς οι πνεύμονές του είχαν σταματήσει να λειτουργούν σωστά. Τον αντικατέστησε ο Jake Haley, ο οποίος κατέληξε επίσης στο νοσοκομείο, αν και με μόλυνση στα μάτια. Καθόλου καλύτερα δεν τα πήγε ο Ray Bolger, ο οποίος αρχικά επρόκειτο να εμφανιστεί μόνο ως Tin Man, αλλά προτίμησε να υποδυθεί το σκιάχτρο, που ήταν το είδωλό του όταν ήταν παιδί. Δεν ήταν καλή επιλογή. Η ερμηνεία του στον Μάγο του Οζ κατέληξε με ουλές στο πρόσωπό του. Και όλα αυτά εξαιτίας των εξάρσεων που προκαλούσε η πολύωρη χρήση μιας μάσκας από καουτσούκ.
Παρά την έκθεση και τις ζωές των ηθοποιών, η ταινία είναι μια από τις πιο σημαντικές ιστορικά παραγωγές. Κι όλα αυτά επειδή σε αυτήν βλέπουμε την απρόσκοπτη μετάβαση από τον κόσμο των ασπρόμαυρων λήψεων στις έγχρωμες σκηνές.