Οι αυτοκινητόδρομοι και οι αυτοκινητόδρομοι μπορούν και οι δύο να σχεδιαστούν με πολλαπλές λωρίδες, ράμπες εισόδου και εξόδου και περιορισμένο έλεγχο της κυκλοφορίας για τη μείωση της συμφόρησης και τη βελτίωση της ασφάλειας των οδηγών. Ωστόσο, ορισμένες μικρές αυτοκινητόδρομος vs. αυτοκινητόδρομος οι διακρίσεις τις τοποθετούν σε ξεχωριστές κατηγορίες.
Οι αυτοκινητόδρομοι έχουν υψηλότερα όρια ταχύτητας
Η κύρια διαφορά μεταξύ ενός αυτοκινητόδρομου και ενός αυτοκινητόδρομου είναι ότι οι αυτοκινητόδρομοι επιτρέπουν υψηλότερο όριο ταχύτητας για την ταχύτερη, αδιάλειπτη κυκλοφορία της κυκλοφορίας που ρέει μεταξύ μιας πόλης και της επόμενης. Ωστόσο, μπορεί επίσης να βρείτε συνδέσεις με αυτοκινητόδρομο για τους εργαζόμενους που ζουν σε προάστια γύρω από μεγάλες πόλεις.
Σε κάθε σενάριο, το όνομα του παιχνιδιού είναι η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα. Για παράδειγμα, τα όρια ταχύτητας για έναν τυπικό αυτοκινητόδρομο τριών λωρίδων στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να κυμαίνονται μεταξύ 65 και 80 mph (105 έως 129 km/h), ενώ ένας αυτοκινητόδρομος επιτρέπει στα οχήματα να κινούνται μόνο με 55 MPH (89 km/h).
Οι αυτοκινητόδρομοι σε αγροτικές περιοχές και οι μικρότεροι δρόμοι δύο λωρίδων μπορεί να αναγράφουν ακόμη και χαμηλότερα όρια ταχύτητας, ανάλογα με τις οδικές συνθήκες, τη συχνότητα των ισόπεδων διασταυρώσεων για διασταυρούμενη κυκλοφορία ή τις απότομες καμπύλες και τις απότομες κλίσεις. (Και όχι, .)
Οι αυτοκινητόδρομοι έχουν σηματοδότες
Εκτός από την ταχύτητα και τον γενικό αριθμό λωρίδων κυκλοφορίας, μια άλλη βασική διαφορά μεταξύ ενός αυτοκινητόδρομου και ενός αυτοκινητόδρομου είναι ο συνολικός σχεδιασμός τους. Αρκεί να κοιτάξετε οποιονδήποτε οδικό χάρτη και θα παρατηρήσετε γρήγορα ότι οι αυτοκινητόδρομοι είναι πιο γραμμικοί για να επιτρέπουν τον εξορθολογισμένο έλεγχο της κυκλοφορίας σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις μεταξύ αστικών περιοχών.
Οι περισσότεροι κρατικοί αυτοκινητόδρομοι (οι οποίοι ακολουθούν ένα συγκεκριμένο ) έχουν σχεδιαστεί για να προωθούν διασταυρούμενες διαδρομές ταξιδιού, όπου άλλοι δρόμοι συγχωνεύονται σε αυτοκινητόδρομους σε σημεία περιορισμένης πρόσβασης που ελέγχονται από φωτεινούς σηματοδότες, πινακίδες στάσης ή κυκλικές διασταυρώσεις.
Δεν θα έχουν όλοι οι αυτοκινητόδρομοι αυτές τις διασταυρώσεις με μικρότερους δρόμους, αλλά πρέπει να υπάρχει κάποια μορφή ελέγχου της κυκλοφορίας με σήμανση ή φανάρια στοπ για να μειώνονται οι κίνδυνοι κάθε φορά που ένας δημόσιος δρόμος διχοτομεί την ταχέως κινούμενη κυκλοφορία.
Fun fact: Μια γαλλική πόλη προσπάθησε να εφαρμόσει , αλλά η τεχνολογία χρειάζεται κάποιες σημαντικές βελτιώσεις πριν είναι έτοιμη για πρακτική υιοθέτηση.
Τι είναι ένας αυτοκινητόδρομος ελεγχόμενης πρόσβασης;
Οι αυτοκινητόδρομοι ελεγχόμενης πρόσβασης δεν είναι όπως οι άλλοι αυτοκινητόδρομοι, αλλά αντίθετα είναι ο γενικός όρος για όλα τα συστήματα κυκλοφορίας υψηλής ταχύτητας με ελεγχόμενες περιοχές. Αυτές οι οδοί μπορεί να περιλαμβάνουν διαδρομές από πολιτεία σε πολιτεία (διαπολιτειακές οδούς), αυτοκινητόδρομους και οδούς ταχείας κυκλοφορίας που παρέχουν ελεγχόμενη πρόσβαση για τη συγχώνευση και την έξοδο των οχημάτων χρησιμοποιώντας ράμπες και χώρους ανάπαυσης που συνήθως συνδέονται με την ακροδεξιά λωρίδα κυκλοφορίας.
Οι ράμπες εξόδου δημοσιεύουν χαμηλότερες ταχύτητες, ενώ οι ράμπες εισόδου είναι συχνά εξοπλισμένες με μια μεταβατική λωρίδα συγχώνευσης που επιτρέπει στους οδηγούς να καλύψουν τη ροή της κυκλοφορίας χωρίς να εμποδίζουν τα ταχύτερα οχήματα. Μόλις τα οχήματα που συγχωνεύονται έχουν ταιριάξει με αυτά τα υψηλότερα όρια ταχύτητας, μπορούν να αλλάξουν με ασφάλεια λωρίδα στη μεσαία λωρίδα.
Συνιστάται να χρησιμοποιείτε μόνο τις πιο απομακρυσμένες αριστερές λωρίδες για να προσπερνάτε πιο αργά οχήματα και να βγαίνετε στα δεξιά των αυτοκινητοδρόμων και των αυτοκινητόδρομων μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.
Έχοντας όλα αυτά κατά νου, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τη σύγχυση κατά τον εντοπισμό της διαφοράς μεταξύ ενός αυτοκινητόδρομου και ενός αυτοκινητόδρομου, επειδή πολλοί όροι θα αλλάξουν ανάλογα με την περιοχή.