Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια διαπίστωσαν ότι οι ιθαγενείς Αμερικανοί μπορεί να χρησιμοποιούσαν τα οστά δηλητηριωδών ψαριών του είδους Striped burrfish για κατασκευές. Τα αποτελέσματα της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Anthropological Archaeology (AnthropoArch).
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η αρχαία φυλή Calusa της σημερινής Φλόριντα ψάρευε ενεργά για το δηλητηριώδες ριγωτό γαύρο της οικογένειας των Σκαντζόχοιρων (*Diodontidae*). Σε ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο Mound Key στη νοτιοδυτική Φλόριντα, βρέθηκαν εκτεταμένες αποθέσεις οστών αυτού του επικίνδυνου ψαριού, το οποίο εκκρίνει το θανατηφόρο δηλητήριο τετροδοτοξίνη.
Οστά ραβδωτού παπαλίνας έχουν βρεθεί και σε άλλες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά η Φλόριντα είχε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση οστών. Αυτό οδήγησε τους ερευνητές να πιστέψουν ότι το δηλητηριώδες ψάρι έπαιζε ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή του τοπικού πληθυσμού.
Η ανθρωπολόγος Isabel Holland-Lulevitch του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια πιστεύει ότι η φυλή Kalusa βρήκε μοναδικούς τρόπους να χρησιμοποιεί το ψάρι. Λέει ότι τα αγκάθια και τα οστά μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή εργαλείων, κοσμημάτων ή να χρησιμοποιήθηκαν σε κατασκευές. Οι επιστήμονες εικάζουν επίσης ότι το ριγωτό χτένι μπορεί να έπαιζε ρόλο σε τελετές ή τελετουργίες.
Οι ερευνητές εικάζουν επίσης ότι τα οστά των ψαριών χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή κράνους μάχης με απειλητικές αιχμές. Η υπόθεση αυτή βασίζεται σε εθνογραφικούς παραλληλισμούς με άλλες ινδιάνικες φυλές που χρησιμοποιούσαν ζώα και τα μέρη τους για συμβολικούς σκοπούς.
Παλαιότερο ερπετάριο του Νοβοσιμπίρσκ ξεκίνησε αναπαραγωγή μιας μοναδικής οχιάς.