Επιστήμονες του Εθνικού Ερευνητικού Πολυτεχνείου του Περμ (PNRPU) ανακάλυψαν πώς τα σύννεφα ηφαιστειακής τέφρας επηρεάζουν τη λειτουργία των κινητήρων των αεροσκαφών. Η εργασία έχει σκοπό να βελτιώσει την ασφάλεια των αεροπορικών ταξιδιών στις ζώνες των ενεργών ηφαιστείων, δήλωσε η υπηρεσία Τύπου του επιστημονικού ιδρύματος στην Gazeta.Ru.
Σύμφωνα με το Πολυτεχνείο του Περμ, η συσσώρευση σωματιδίων ηφαιστειακής αιθάλης στο ακροφύσιο ενός αεροσκάφους μπορεί να προκαλέσει βλάβη του κινητήρα.
Μόλις βρεθούν στην επιφάνεια των πτερυγίων του ακροφυσίου της τουρμπίνας, τα σωματίδια ψύχονται και κρυσταλλώνονται, σχηματίζοντας αποθέσεις. Ο χώρος μεταξύ των πτερυγίων μειώνεται. Αυτό οδηγεί σε απώλεια της δυναμικής σταθερότητας των αερίων του συμπιεστή και σβήσιμο του κινητήρα, εξήγησαν οι εμπειρογνώμονες.
Το 1989, η πτήση ενός Boeing 747 πάνω από το εκρηκτικό ηφαίστειο Redoute στην Αλάσκα παραλίγο να καταλήξει σε τραγωδία. Το αεροπλάνο προσέκρουσε σε ένα πυκνό σύννεφο τέφρας σε ύψος 7,5 χιλιομέτρων, μετά το οποίο και οι τέσσερις τουρμπίνες έκλεισαν. Η συντριβή αποφεύχθηκε μόνο χάρη στις ικανότητες του πληρώματος.
Οι ερευνητές του PNIPU μαζί με τους ερευνητές της JSC “ODK-Aviation Engines” υπολόγισαν για πρώτη φορά αριθμητικά τον όγκο των ζωνών υψηλής θερμοκρασίας στη διαδρομή του συστήματος πρόωσης του αεροσκάφους, όπου τα σωματίδια τέφρας εισέρχονται στην υγρή φάση και αποτελούν κίνδυνο για την ασφάλεια.
Οι υπολογισμοί έδειξαν ότι η μείωση της ώσης των κινητήρων των αεροσκαφών σε χαμηλό γκάζι σε ένα ηφαιστειακό νέφος επιβραδύνει το σχηματισμό επικαθίσεων στη συσκευή ακροφυσίου, ενώ η προσπάθεια αύξησης του ύψους αυξάνει την περιοχή τήξης της τέφρας κατά 81%. Ως εκ τούτου, συνιστάται στους πιλότους να μην επιχειρούν να ανέβουν πάνω από τη ζώνη εκπομπής, αλλά να την αφήνουν σε χαμηλή ώθηση με στροφή 180 μοιρών.
Νωρίτερα στη Ρωσία βρέθηκε έναν τρόπο να μειωθεί ο χρόνος διακοπής λειτουργίας των επιχειρήσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου λόγω επισκευών του εξοπλισμού.