Στις 4 Ιανουαρίου, οι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν την Ημέρα του Νεύτωνα

Ωστόσο, σχετικά με το “ο πιο ευτυχισμένος”, κάποιος μπορεί να διαφωνήσει. Εξάλλου, ο Νεύτων από την παιδική του ηλικία ήταν ένας μη κοινωνικός, μοναχικός άνθρωπος. Δεν είχε φίλους. Δεν είχε προσωπική ζωή.

Η ίδια η γέννησή του στις 4 Ιανουαρίου 1643 στο μικρό βρετανικό χωριό Woolsthorpe ήταν σχεδόν ένα θαύμα. Γεννήθηκε πολύ πρόωρα εύθραυστος και άρρωστος, οπότε οι συγγενείς του δεν πίστευαν ότι το μωρό θα επιβίωνε και δεν το βάφτισαν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ευτυχώς, έκαναν λάθος. Το παιδί επέζησε και ονομάστηκε Ισαάκ στη μνήμη του πατέρα του, ο οποίος δεν έζησε για να δει τον γιο του να γεννιέται. Η μητέρα ξαναπαντρεύτηκε λίγο μετά τη γέννηση και άφησε τον γιο της με τη γιαγιά του.

Ακόμη και κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Νεύτων έγινε θρύλος της εποχής του. Ίσως πιο γλαφυρά και περιεκτικά γι’ αυτόν είπε ο αστρονόμος William Herschel: “Με τον Νεύτωνα αρχίζει η εποχή της ωριμότητας της ανθρωπότητας”. Πράγματι, έθεσε τα θεμέλια πολλών επιστημών ταυτόχρονα. Αρκεί να αναφερθούν τρεις νόμοι της μηχανικής, ο νόμος της παγκόσμιας βαρύτητας, ο νόμος του ιξώδους, το διώνυμο του Νεύτωνα, οι μέθοδοι του διαφορικού και του ολοκληρωτικού λογισμού, η απόδειξη ότι η Γη είναι μια σφαίρα, διαστελλόμενη στον ισημερινό και πεπλατυσμένη στους πόλους. Σε έργα για την οπτική ήταν ο πρώτος που απέδειξε ότι το λευκό χρώμα διασπάται σε μείγμα χρωμάτων του φάσματος, εξήγησε τη φύση του ουράνιου τόξου. Το 1668 δημιούργησε το πρώτο ανακλαστικό τηλεσκόπιο, το οποίο του χάρισε διεθνή φήμη.

Το 1705, ο Ισαάκ Νεύτων χρίστηκε ιππότης από τη βασίλισσα Άννα για τις επιστημονικές του εργασίες.

Όμως ο μεγάλος επιστήμονας άφησε το στίγμα του όχι μόνο στη φυσική και τα μαθηματικά, αλλά και σε άλλους τομείς. Για παράδειγμα, ο Νεύτων ήταν αυτός που διεξήγαγε τη “Μεγάλη Νομισματοκοπή” των παλαιών χειροποίητων ασημένιων νομισμάτων πάνω σε νέα, κατασκευασμένα από μηχανήματα. Πώς ο μεγάλος επιστήμονας κατέληξε να είναι ο δημιουργός αυτής της μεταρρύθμισης, καθώς έγινε φύλακας του Νομισματοκοπείου του Πύργου το 1696. Γιατί, λοιπόν, δέχτηκε την προσφορά φίλων και ανέλαβε τα οικονομικά της χώρας; Υπάρχουν πολλές απόψεις, αλλά το γεγονός παραμένει. Σημειώστε ότι δεν επρόκειτο καθόλου για μια θέση αμοιβής. Τα οικονομικά της Αγγλίας βρίσκονταν το 1696 σε άθλια κατάσταση. Στην κυκλοφορία υπήρχαν παλιά νομίσματα, τα οποία κόβονταν στις άκρες και από τα αποκόμματα επιδέξιοι άνθρωποι έφτιαχναν νέο χρήμα. Σε αυτό το ταραγμένο νερό, οι παραχαράκτες άνθισαν.

Σε μια τέτοια δύσκολη κατάσταση ο μεγάλος επιστήμονας αποδείχθηκε θαυμάσιος διαχειριστής. Μέσα σε λίγα χρόνια δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου παλιά νομίσματα σε κυκλοφορία και αρκετές δεκάδες παραχαράκτες εκτελέστηκαν.

Η μεταρρύθμιση αυτή αύξησε περαιτέρω το κύρος του Νεύτωνα στα μάτια της κοινωνίας. Έγινε για τους Άγγλους σχεδόν μια λατρευτική φιγούρα, για την οποία, όπως φαινόταν, γνώριζαν σχεδόν τα πάντα. Η μεγαλύτερη ανακάλυψη έγινε γνωστή μόνο στα νέα υλικά του ΧΧ αιώνα. Αποδείχθηκε ότι ασχολήθηκε με την αλχημεία, αλλά τα έργα αυτά δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ, με τους συγχρόνους-αλχημιστές δεν επικοινωνούσαν. Περίπου 30 χρόνια της ζωής του έδωσε στην αναζήτηση της φιλοσοφικής λίθου – μιας μυστικιστικής ουσίας ικανής να μετατρέψει οποιοδήποτε μέταλλο σε χρυσό. Αλλά, όπως πιστεύουν οι ιστορικοί, ο σκοπός αυτών των πειραμάτων δεν ήταν καθόλου ο εμπλουτισμός, αλλά οι προσπάθειες να ενωθούν με κάποιο τρόπο οι νόμοι της φυσικής και της χημείας σε ένα ενιαίο σύστημα του κόσμου. Δυστυχώς, το μόνο αποτέλεσμα αυτών των πειραμάτων ήταν μια σοβαρή δηλητηρίαση του επιστήμονα. Έπαθε κατάθλιψη, καθόταν στο σπίτι του για μέρες ολόκληρες, κοιμόταν ελάχιστα ή άγγιζε φαγητό για μέρες ολόκληρες. Μετά το θάνατό του, διαπιστώθηκε ότι το σώμα του περιείχε επικίνδυνα επίπεδα υδραργύρου.

Ουσιαστικά δεν δημοσιεύτηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του Νεύτωνα και της εξαιρετικά εκτεταμένης θρησκευτικής του κληρονομιάς. Έγινε ευρέως γνωστή μόνο τον ΧΧ αιώνα.

Ο επιτάφιος στον τάφο του Ισαάκ Νεύτωνα απαριθμεί τα επιστημονικά του επιτεύγματα και καταλήγει με τα λόγια: “Ας χαίρονται οι θνητοί που ένα τέτοιο στολίδι του ανθρώπινου γένους έζησε ανάμεσά τους”.