“Μισθός συζύγου” – τακτικές χρηματικές πληρωμές που λαμβάνει μια γυναίκα από τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Δεν πρόκειται για επίσημο όρο, αλλά για μια έννοια που συζητείται αρκετά συχνά στα κοινωνικά δίκτυα. Και εμφανίστηκε για κάποιο λόγο.
Δεν είναι μυστικό ότι οι περισσότερες δουλειές του σπιτιού πέφτουν στη γυναίκα. Υπέρ της ισότιμης κατανομής των οικιακών εργασιών είναι υπέρσύμφωνα με δημοσκοπήσεις, λίγο κάτω από τους μισούς Ρώσους. Ταυτόχρονα, το 58% των γυναικών συνδυάζουν τόσο την εργασία όσο και τις δουλειές του σπιτιού. Ορισμένες από αυτές κάνουν τις δουλειές του σπιτιού μόνες τους. Και το 21% των ερωτηθέντων είναι σίγουροιότι αυτές οι ευθύνες είναι γυναικεία υπόθεση.
Οι μητέρες αφιερώνουν επίσης περισσότερο χρόνο σε δραστηριότητες με τα παιδιά τους: το 61% από αυτές αφιερώνουν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους πριν ξεκινήσουν την εργάσιμη ημέρα τους. στην άκρη παιδιά στο νηπιαγωγείο ή στο σχολείο. Υπάρχουν όμως και οι εργασίες για το σπίτι, οι σύλλογοι και τα ψώνια για τα παιδικά πράγματα.
Όλα αυτά τα πράγματα απορροφούν πολύ χρόνο και ενέργεια. Δεν είναι περίεργο που το 67% των γυναικών πιστεύουνχρειάζονται περισσότερη βοήθεια από την υπόλοιπη οικογένεια. Ωστόσο, δεν τη λαμβάνουν πάντα, και μερικές φορές δεν ακούν καν λόγια ευγνωμοσύνης.
Οι μητέρες που βρίσκονται σε άδεια μετά τον τοκετό θα πρέπει να αναφερθούν ξεχωριστά. Πολλές από αυτές παραπονιούνται ότι με δυσκολία καταφέρνουν να ανταπεξέλθουν σε όλες τις δουλειές του σπιτιού και ταυτόχρονα να φροντίσουν το μωρό. Ταυτόχρονα, οι σύζυγοι συχνά πιστεύουν ότι αν η σύζυγος κάθεται στο σπίτι, σημαίνει ότι ξεκουράζεται. Και μερικές φορές εκπλήσσονται όταν η σύζυγός τους λέει ότι είναι πολύ κουρασμένη κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Φυσικά, η κατάσταση θα μπορούσε να σωθεί με την ισότιμη συμμετοχή όλων στις δουλειές του σπιτιού. Ωστόσο, αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Υπάρχει όμως μια άλλη επιλογή υποστήριξης – ο ίδιος ο “μισθός της συζύγου”. Δηλαδή, τα χρήματα που κερδίζει από την οργάνωση του νοικοκυριού.
Εάν μόνο ο σύζυγος συνεισφέρει στον οικογενειακό προϋπολογισμό, η γυναίκα παίρνει το μερίδιό της από το εισόδημά του. Και αν εργάζεται επίσης, τότε ο “μισθός της συζύγου” σε αυτή την περίπτωση είναι τα χρήματα που θεωρεί άξια αποζημίωση για τη “δεύτερη βάρδια” – μερικές ώρες δουλειάς του σπιτιού κάθε μέρα. Και τα παίρνει από τον προϋπολογισμό, ο οποίος διαμορφώνεται και από τους δύο συζύγους.
Ταυτόχρονα, πολλοί χρήστες τόσο στο Runet όσο και στις αγγλόφωνες πηγές θεωρούν σχετικό τον παλιό κανόνα: ο μισθός του συζύγου είναι κοινό χρήμα και το εισόδημα της συζύγου είναι τα προσωπικά της κεφάλαια. Είναι πεπεισμένοι ότι ο άνδρας είναι αυτός που φέρει την κύρια ευθύνη για τον οικογενειακό προϋπολογισμό – η θέση αυτή το 2023 που τηρείται 18% των Ρώσων.
Λοιπόν, αν η σύζυγος είναι επιφορτισμένη με όλες τις δουλειές του σπιτιού και ο σύζυγος δεν θέλει να αναλάβει τουλάχιστον ένα μέρος των οικιακών εργασιών μόνος του, θα ήταν ένας δίκαιος καταμερισμός ευθυνών. Αλλά δεν έχουν όλες οι οικογένειες έναν άνδρα που κερδίζει πολύ περισσότερα – έτσι ώστε το εισόδημα της συζύγου να είναι ένα κλάσμα του μισθού του. Έτσι, συχνά τα χρήματα της συζύγου είναι επίσης πολύ σημαντικά για όλη την οικογένεια. Και μπορεί να κρατήσει μόνο ένα μέρος τους για τον εαυτό της.
Σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω περιπτώσεις, η γυναίκα δεν αναφέρει στον σύζυγό της ή σε άλλα μέλη της οικογένειας για τα έξοδα για τα οποία θα χρησιμοποιηθεί ο “μισθός της συζύγου”. Είναι δικά της χρήματα, και μόνο εκείνη αποφασίζει αν θα τα ξοδέψει σε ένα νέο πειραματικό κούρεμα, σε ένα στρώμα γιόγκα ή σε δώρα για αγαπημένα πρόσωπα – για τις γιορτές ή απλώς χωρίς λόγο.
Τώρα, πώς να διαθέσετε τον “μισθό της συζύγου” από τον προϋπολογισμό, αν ο σύζυγος ασχολείται με το νοικοκυριό.
Είναι πιο εύκολο να χρησιμοποιήσετε μια απλή μέθοδο υπολογισμού: εφαρμόστε στην οικιακή εργασία τις τρέχουσες τιμές των καθαριστριών, των μαγείρων και των νταντάδων. Αυτό μπορεί να γίνει πολλαπλασιάζοντας το κόστος ανά ώρα αυτής της εργασίας με τον χρόνο που αφιερώνει ο σύζυγός σας σε αυτήν κάθε μέρα.
Φαίνεται ότι πρόκειται για μια διαφανή και κατανοητή μέθοδο. Εάν σας φαίνεται επαρκής, μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε με ασφάλεια. Είναι εύκολο να μάθετε τις μέσες τιμές της αγοράς σε οποιονδήποτε μεγάλο συγκεντρωτή όπου οι ιδιώτες μάστορες τοποθετούν αγγελίες για υπηρεσίες.
Ωστόσο, σε αυτή την προσέγγιση μπορείτε να δείτε ένα σοβαρό μειονέκτημα: αποδεικνύεται ότι ο ένας σύζυγος απλώς προσλαμβάνει έναν άλλο. Αλλά τελικά, ο δεύτερος, κάνοντας δουλειές του σπιτιού, εργάζεται μεταξύ άλλων και για τον εαυτό του. Για παράδειγμα, καθαρίζει το δικό του διαμέρισμα, μαγειρεύει δείπνο όχι για αφηρημένους καλεσμένους, αλλά για τον εαυτό του και τους συγγενείς του.
Και τι πρέπει να κάνουμε εδώ – να αφαιρέσουμε από το άθροισμα το μερίδιο του ίδιου του εκτελεστή; Θα φαινόταν παράξενο, και είναι δύσκολο να υπολογιστεί με ακρίβεια αυτή η αξία. Και γενικά, οι οικογενειακές σχέσεις απέχουν πολύ από το να είναι ίσες με τις σχέσεις εμπορευμάτων-χρήματος. Μια σύζυγος και μητέρα μπορεί να κάνει κάποιο μέρος των οικιακών εργασιών μόνο επειδή αγαπάει τους συγγενείς της.
Επομένως, αν αυτή η προσέγγιση δεν σας ταιριάζει, μπορείτε να προσπαθήσετε να υπολογίσετε τον “μισθό της συζύγου” (καλά, ή τα προσωπικά κεφάλαια του συζύγου, αν ασχολείται με το νοικοκυριό – μερικές φορές συμβαίνει αυτό) με άλλο τρόπο.
Εδώ θα χρειαστείτε στοιχειώδεις δεξιότητες οικονομικού προγραμματισμού. Με τη βοήθειά τους, μπορείτε να υπολογίσετε τον “μισθό της συζύγου” σε μερικά απλά βήματα.
- Υπολογίστε το συνολικό οικογενειακό εισόδημα. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τους μισθούς του ενός ή και των δύο συζύγων, τα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων, το εισόδημα από επενδύσεις και τα επιδόματα.
- Υπολογίστε τις υποχρεωτικές δαπάνες. Αυτά είναι το στεγαστικό δάνειο ή το ενοίκιο, οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και οι υποχρεωτικές πληρωμές, τα έξοδα για φαγητό, ρούχα, μεταφορές, ιατρικές υπηρεσίες, λέσχες για τα παιδιά.
- Αποφασίστε πόσα θα αποταμιεύσετε. Ίσως αυξάνετε το μαξιλάρι ασφαλείας σας κάθε μήνα, αποταμιεύοντας για διακοπές ή νέα έπιπλα. Μπορείτε να βάλετε ένα σταθερό ποσό σε έναν αποταμιευτικό λογαριασμό ή να συμφωνήσετε εκ των προτέρων πόσα χρήματα θα βάλετε στην άκρη τη νέα περίοδο.
- Καθορίστε πόσα χρήματα σας περισσεύουν. Αυτό είναι το ποσό που μπορεί να μοιραστεί μεταξύ των συζύγων, ώστε ο καθένας να έχει προσωπικά χρήματα. Μπορείτε να μοιράσετε αυτό το υπόλοιπο στη μέση. Ή σε οποιαδήποτε άλλη αναλογία – αξίζει να λάβετε υπόψη τα συμφέροντα όλων και να συμφωνήσετε απαραίτητα. Εάν μια γυναίκα ασχολείται μόνη της με τις δουλειές του σπιτιού και ταυτόχρονα εργάζεται επίσης, μπορεί να επιμείνει σε μεγαλύτερο μερίδιο – ας πούμε, 70 τοις εκατό. Αυτό το μέρος θα είναι ο οικογενειακός της μισθός.
Ακολουθεί ένα παράδειγμα μηνιαίου υπολογισμού.
- Συνολικό οικογενειακό εισόδημα: 150.000 ρούβλια.
- Σταθερά έξοδα: 80.000 ρούβλια.
- Αποταμίευση: 30.000 ρούβλια.
- Δωρεάν κεφάλαια: 40.000 ρούβλια.
Ας υποθέσουμε ότι οι σύζυγοι έχουν συμφωνήσει ότι η γυναίκα δικαιούται να λάβει το 70% αυτών των κεφαλαίων. Ας το υπολογίσουμε: 40.000 × 70% = 28.000 ρούβλια. Αυτό είναι το ποσό του μηνιαίου “μισθού της συζύγου”. Ο σύζυγος για προσωπικές δαπάνες σε αυτή την περίπτωση θα παραμείνει το 30% των διαθέσιμων κεφαλαίων, δηλαδή 12 000 ρούβλια. Αλλά τα μερίδια και των δύο συζύγων μπορεί να είναι διαφορετικά – όλα θα εξαρτηθούν μόνο από αυτούς.