Πρωτοποριακή μίνι τηλεόραση LED – αναθεώρηση Sony Bravia 9

Μετά τη θορυβώδη ανακοίνωση μιας νέας οικογένειας τηλεοράσεων (άρα και την αλλαγή ονομασίας) που παρακολουθήσαμε τον Φεβρουάριο του 2024, η Sony μας έκανε να περιμένουμε περισσότερους από έξι μήνες μέχρι να βγει επιτέλους στην αγορά η τότε αποκαλυφθείσα ναυαρχίδα. Τελικά, στο τέλος του έτους, καταφέραμε να αρπάξουμε μία για δοκιμή και, το ενδιαφέρον είναι ότι την παραλάβαμε μαζί με το πρόσφατα λανσαρισμένο ηχοσύστημα που είναι χτισμένο γύρω από το Sony Bravia Bar 9, για το οποίο θα ετοιμάσουμε ένα ξεχωριστό άρθρο για εσάς ήσυχα τον Ιανουάριο – και είναι σίγουρα ένας εξοπλισμός που αξίζει να εξετάσετε και εσείς!

Η τηλεόραση Sony Bravia 9 με το πρόσθετο σύστημα ήχου προσθέτει ένα συνολικό κόστος άνω των 23.000 λιρών, αλλά είναι σίγουρα υπερβολική τιμή;

Αλλά πίσω στην τηλεόραση – αυτή είναι χτισμένη γύρω από ένα πάνελ VA LCD 65 ιντσών, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία XR Triluminos Pro, η οποία αντιστοιχεί περίπου στην πιο κοινή τεχνολογία quantum dot στον κλάδο. Όλα αυτά τα έχουμε ξαναδεί, έστω και κατά τη δοκιμή της Sony Bravia X85L. Η καινοτομία που επρόκειτο να φέρει τα πάνω κάτω στον κόσμο των τηλεοράσεων είναι η τελευταία τεχνολογία ελέγχου ζώνης οπίσθιου φωτισμού. Ήταν κατά τη διάρκεια των επιδείξεων, όταν αυτός ο νέος οπίσθιος φωτισμός από μόνος του, χωρίς το στρώμα LCD, μας επέτρεψε να αναγνωρίσουμε εύκολα τι εμφανιζόταν στην οθόνη, που μας εντυπωσίασε ρεαλιστικά. Θα είναι όμως πράγματι αρκετή για να αντέξει τον ανταγωνισμό των ακμάζουσων τηλεοράσεων OLED; Μεταξύ άλλων, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα σε αυτή την κριτική.

Η Sony ανέκαθεν αντιπροσώπευε την προσοχή στη λεπτομέρεια – η Bravia 9 διατηρεί το επίπεδο που αναπτύχθηκε όλα αυτά τα χρόνια.

Η Sony Bravia 9 θα ταιριάξει στο εσωτερικό σας

Ακόμα και όταν αποσυσκευάζετε για πρώτη φορά την τηλεόραση, μπορείτε να αισθανθείτε ότι εδώ αλληλεπιδράτε με εξοπλισμό κορυφαίας τεχνολογίας. Ο αριθμός των πλαισίων που συνοδεύουν το σετ καθιστά τη διαδικασία συναρμολόγησης συγκρίσιμη με τη συναρμολόγηση τουβλίων Lego. Επιπλέον, τα πλήρως μεταλλικά πόδια που παίρνουμε στο σετ μπορούν να τοποθετηθούν όχι μόνο σε δύο διαφορετικές θέσεις, αλλά και σε κάθε μία από αυτές τις αποστάσεις μπορούμε να επιλέξουμε μια χαμηλή ή υψηλή θέση της τηλεόρασης. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε ακόμη και να τοποθετήσουμε μια τέτοια τηλεόραση σε ένα ντουλάπι στενότερο από την ίδια την τηλεόραση και να χωρέσει ακόμα και μια μπάρα ήχου τέλεια από κάτω. Ή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την πιο μεγαλοπρεπή μέθοδο τοποθέτησης – πόδια φαρδιά και τηλεόραση χαμηλά.

Παίρνουμε δύο τηλεχειριστήρια στο σετ – το ένα μπορεί να χαρακτηριστεί τηλεχειριστήριο υπηρεσιών, αλλά θα απευθύνεται σε θεατές που προτιμούν το χειροκίνητο άλμα καναλιών.

Κάθε μία από τις θέσεις τοποθέτησης έχει το δικό της καπάκι, το οποίο χρησιμοποιούμε ανεξάρτητα από το αν τοποθετούμε το πόδι εκεί ή όχι.

Η τηλεόραση στέκεται επαρκώς σταθερή σε κάθε θέση (και ζυγίζει τα δικά της – σχεδόν 35 κιλά!) και μπορούμε να τοποθετήσουμε οδηγούς καλωδίων στα πόδια, ώστε τα καλώδια να μην κρέμονται χαλαρά πίσω από την τηλεόραση. Υπάρχουν ακόμη περισσότερες γρίλιες – η μία καλύπτει το πάνελ με τις υποδοχές και η δεύτερη… μια θέση για την τοποθέτηση κάμερας, η οποία δεν παρέχεται στάνταρ σε αυτή τη γενιά. Αυτή είναι μια εκπληκτική υποβάθμιση, ειδικά καθώς η κάμερα εξοικονομεί ενέργεια. Έτσι, από προεπιλογή, μένουμε με μια βάση στήριξης πλαισίου, εκτός αν αγοράσουμε μια κάμερα επιπλέον της τηλεόρασης. Η τηλεόραση μπορεί επίσης να τοποθετηθεί σε βραχίονα VESA με εκπληκτικά μέτρια απόσταση 300×300.

Στο ανθρώπινο μάτι, χωρίς φώτα στούντιο, τα πλαίσια δεν ξεχωρίζουν τόσο πολύ.

Στο προφίλ, η τηλεόραση δεν είναι ρεκόρ λεπτότητας -στην πραγματικότητα, με τα σημερινά δεδομένα, ειδικά σε αυτή την κατηγορία, φαίνεται εντελώς υπερβολική- αλλά και αυτό οφείλεται στην έλλειψη συμβιβασμών στην πλευρά της ψύξης του πάνελ και του συστήματος ήχου. Και είναι αυτό που ο ανταγωνισμός έχει θυσιάσει, επιλέγοντας να αδυνατίσει τα πάνελ του στα άκρα (ή, όπως στην περίπτωση της Samsung, πετώντας τα περισσότερα από τα ηλεκτρονικά σε ένα ξεχωριστό κουτί). Η ίδια η τηλεόραση, από την πλευρά της, έχει το ίδιο πλάτος σε όλη την έκταση. Το πλαίσιο είναι κατασκευασμένο από βουρτσισμένο αλουμίνιο και είναι ελάχιστα ορατό όταν κάθεστε μπροστά από την τηλεόραση. Μόνο το κάτω πλαίσιο (επίσης από βουρτσισμένο αλουμίνιο) είναι ευδιάκριτο, διακοσμημένο με το λογότυπο, και κάτω από αυτό κρύβεται το τμήμα του αισθητήρα.

Λαμβάνοντας υπόψη την ποσότητα της τεχνολογίας που κρύβεται στο εσωτερικό του, εξακολουθεί να βγαίνει αρκετά λεπτή.

Αισθητήρες φωτισμού, μικρόφωνα και ένας αισθητήρας υπερύθρων – όλα διακριτικά κρυμμένα κάτω από το κάτω μέρος του πλαισίου.

Οι συνδέσεις συνεχίζουν να είναι το αδύναμο σημείο της Sony

Κάτω από την προαναφερθείσα στεφάνη κρύβεται ένα τυπικό, όπως για τη Sony, σετ συνδέσμων και το όλο θέμα έχει μελετηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε τα καλώδια τους να οδηγούνται κάτω από τη στεφάνη του ποδιού (ακόμα και όταν το ποδαρικό είναι ενσωματωμένο εκεί), μέχρι την κάτω πλευρά της τηλεόρασης, κατευθείαν σε έναν επιπλέον οδηγό που είναι προσαρτημένος στο ποδαρικό. Αρκετά, πρέπει να ειπωθεί, τακτοποιημένα. Είναι απλώς κρίμα που οι ίδιοι οι σύνδεσμοι χρησιμοποιούνται από τη Sony στην ίδια διαμόρφωση εδώ και πολλά χρόνια:

• 2x HDMI που υποστηρίζουν 4K στα 60 Hz,
• 2x HDMI που υποστηρίζουν 4K στα 120 Hz (συμπεριλαμβανομένου ενός με eARC),
• 1x USB 2.0 (0,5 A / 5 V),
• 1x USB 3.2 (0,9 A / 5 V),
• 1x RJ45 (100 Mbps),
• 1x miniJack 3,5″ (οπτική έξοδος/εισόδου κεντρικού καναλιού),
• 1x CI+ 1.4,
• 3x σύνδεσμος κεραίας (1x επίγεια + 2x δορυφορική).

Όχι μόνο δεν έχουμε εδώ υποστήριξη 144Hz (κάτι που μπορεί να οφείλεται στους περιορισμούς του πάνελ), αλλά στην πράξη θα συνδέσουμε μόνο μία σύγχρονη κονσόλα απευθείας στην τηλεόραση, αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε το πρωτόκολλο eARC (για μεταφορά ήχου σε soundbar, για παράδειγμα). Εδώ μπορεί κανείς να υποθέσει ότι η Sony δεν γνωρίζει την ύπαρξη άλλων κονσολών εκτός από το PlayStation, αλλά θα πρέπει να γνωρίζει ότι οι κορυφαίες λύσεις για τηλεοράσεις συχνά προσεγγίζονται και από τους πιο εύπορους παίκτες που παίζουν και σε υπολογιστές.

Σίγουρα δεν είναι το πιο εντυπωσιακό σετ υποδοχών που έχουμε δει κατά τη δοκιμή νέων τηλεοράσεων….

Το γεγονός ότι μόνο ένα USB είναι στο πρότυπο 3.0 είναι επίσης μια προσέγγιση χαμηλού προφίλ, όπως και η χρήση του αρχαϊκού προτύπου FastEthernet (αν και αυτό είναι δυστυχώς ο κανόνας σε αυτή τη βιομηχανία). Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η είσοδος για το κεντρικό ηχείο έχει πλέον τη μορφή ενός οπτικού miniJack… Έτσι, θα λειτουργεί μόνο με τα soundbars της Sony (τα οποία και ελέγξαμε). Η ασύρματη συνδεσιμότητα δεν είναι επίσης τρελή – υπάρχει Wi-Fi 6, αλλά αυτό, μπροστά στο ήδη καθιερωμένο πρότυπο Wi-Fi 7 και στον εξοπλισμό που διατίθεται ήδη εδώ και χρόνια με υποστήριξη για την περιοχή των 6 GHz (Wi-Fi 6E/7), είναι στην καλύτερη περίπτωση ένα επαρκές αποτέλεσμα σε αυτή την κατηγορία εξοπλισμού. Ελαφρώς καλύτερη είναι η παρουσία του Bluetooth 5.3, αν και εδώ, επίσης, το προ πολλού διαθέσιμο BT 5.4 θα επέτρεπε τη χρήση ασύρματων περιφερειακών συσκευών για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα χωρίς επαναφόρτιση.

Από τα καλά νέα, έχουμε ένα ότι η εναλλαγή μεταξύ των πηγών είναι εξαιρετικά γρήγορη στη Sony Bravia 9.

Για την ιστορία, επιβεβαιώνουμε επίσης ότι το Apple AirPlay 2 είναι παρόν και λειτουργεί πολύ καλά, ενώ τα αρχεία πολυμέσων μπορούν να αναπαραχθούν από USB ή από έναν οικιακό διακομιστή αρχείων χωρίς προβλήματα. Δηλαδή, χωρίς πρόβλημα, αν κατεβάσετε την εφαρμογή VLC, καθώς ο προεπιλεγμένος player δεν αναγνωρίζει τους περισσότερους κωδικοποιητές… Αλλά αυτό ακριβώς είναι το πλεονέκτημα του Google TV, ότι μπορείτε εύκολα να κατεβάσετε εφαρμογές για να αυξήσετε τη λειτουργικότητα.

Το Google TV θα πρέπει να λειτουργεί ταχύτερα εδώ

Όσο και αν η λειτουργικότητα αποτελεί πλεονέκτημα του συστήματος της Google, η ταχύτητα και η απόκριση (σε σύγκριση με άλλες τηλεοράσεις παρόμοιας τιμής με ιδιόκτητα συστήματα όπως το Tizen ή το WebOS) σίγουρα δεν είναι εντυπωσιακή. Μια ψυχρή εκκίνηση (μετά από μια ολόκληρη νύχτα ύπνου) μπορεί να πάρει καμιά δεκαριά δευτερόλεπτα μέχρι να μπορέσετε να κάνετε κλικ σε κάτι, και ακόμη και τότε τα στοιχεία του μενού δεν μεταπηδούν αισθητά καλύτερα από ό,τι σε πολύ φθηνότερα μοντέλα με Google TV (TCL, για παράδειγμα). Κάτι που δεν θα ήταν μειονέκτημα αν δεν υπήρχε το γεγονός ότι πρόκειται για μια πολύ πιο ακριβή τηλεόραση… Απλώς είχαμε μεγαλύτερες προσδοκίες από αυτήν.

Όπως αρμόζει σε ένα σύστημα της Google, υπάρχουν διαφημίσεις που δεν μπορούν να απενεργοποιηθούν, αλλά αυτές φαίνεται να αφορούν μόνο ταινίες και σειρές, κάτι που θεωρούμε αποδεκτό.

Μπορείτε πραγματικά να κατεβάσετε οποιαδήποτε εφαρμογή θα μπορούσατε δυνητικά να σκεφτείτε – συμπεριλαμβανομένων των Crunchyroll και WP Pilot! Υπάρχει άφθονος χώρος μνήμης στην τηλεόραση, οπότε μπορούμε να εγκαταστήσουμε αυτές τις εφαρμογές με το περιεχόμενο της καρδιάς μας. Αξίζει επίσης να θυμηθούμε ότι επιλέγοντας μια τηλεόραση Sony Bravia, αποκτούμε πρόσβαση για δύο χρόνια στην εφαρμογή Sony Pictures Core (πρώην Bravia Core), η οποία όχι μόνο περιέχει εξαιρετικές ταινίες, αλλά και η ποιότητα του ίδιου του streaming είναι προς το παρόν κορυφαία.

Ο αριθμός των ταινιών στο Sony Pictures Core μπορεί να μη σας βγάζει νοκ άουτ, αλλά η ποιότητά τους σας βγάζει!

Μας άρεσε η συμπερίληψη συντομεύσεων για πραγματικά δημοφιλείς εφαρμογές (τις παγκόσμιες) στο πιο σύγχρονο τηλεχειριστήριο, συμπεριλαμβανομένου του προαναφερθέντος Crunchyroll, το οποίο οι οπαδοί των anime θα εκτιμήσουν. Το τηλεχειριστήριο έχει αρκετά καλή αίσθηση στο χέρι και το φορτίζουμε με το (παρεχόμενο) καλώδιο USB-C. Διαθέτει επίσης έναν αυτόματα ενεργοποιούμενο οπίσθιο φωτισμό σε όλα τα κουμπιά, ο οποίος είναι εξαιρετικά χρήσιμος κατά τη διάρκεια νυχτερινών προβολών.

Το μόνο πράγμα που μπορεί να μην σας αρέσει σε αυτό το τηλεχειριστήριο είναι το (ανακυκλωμένο) υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένο – premium δεν είναι….

Ο οπίσθιος φωτισμός σβήνει από μόνος του μετά από μερικά δευτερόλεπτα, οπότε το τηλεχειριστήριο δεν χρειάζεται να φορτίζεται υπερβολικά συχνά.

Φυσικά, υπάρχει επίσης ενσωματωμένο μικρόφωνο για φωνητικό έλεγχο, ενώ το ίδιο το τηλεχειριστήριο μπορεί επίσης να επικοινωνεί με την τηλεόραση μέσω Bluetooth. Το δεύτερο τηλεχειριστήριο είναι οδυνηρά κλασικό (φτηνό πλαστικό, μπαταρίες ΑΑΑ, μια σειρά από αριθμητικά κουμπιά και επικοινωνία μόνο μέσω υπερύθρων), και πέρα από αυτό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ακόμα ένα κουμπί κρυμμένο… ανάμεσα στις υποδοχές της τηλεόρασης! Ακριβώς – εκεί έχει μετακινήσει η Sony ένα δυνητικά (τουλάχιστον στην περίπτωσή μας) συχνά χρησιμοποιούμενο κουμπί. Και αν δεν θέλουμε φωνητικό έλεγχο χωρίς το τηλεχειριστήριο, τα ενσωματωμένα μικρόφωνα της τηλεόρασης μπορούν να απενεργοποιηθούν – ο διακόπτης βρίσκεται επίσης δίπλα στις υποδοχές. Τέλος, εξακολουθούμε να έχουμε την εφαρμογή τηλεφώνου BRAVIA Connect, η οποία είναι μια χαρά για τα σημερινά δεδομένα (μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε ως επιφάνεια αφής για το πρόγραμμα περιήγησης, για παράδειγμα).

Η εφαρμογή είναι διαθέσιμη για οποιοδήποτε σύγχρονο τηλέφωνο και λειτουργεί εντός του οικιακού τοπικού δικτύου.

Η εφαρμογή είναι ουσιαστικά απαραίτητο εργαλείο για τη ρύθμιση του soundbar, αλλά για μια τηλεόραση μπορείτε σίγουρα να κάνετε και χωρίς αυτήν (πράγμα που δεν σημαίνει ότι είναι καλή επιλογή). Όσον αφορά τις ρυθμίσεις που είναι διαθέσιμες από την τηλεόραση, έχουμε να κάνουμε και πάλι με την επικάλυψη των ρυθμίσεων της Google από τη Sony. Έτσι, υπάρχει αναλυτική απεικόνιση και περιγραφή κάθε λειτουργίας που μπορούμε να διαχειριστούμε. Αυτό αποτελεί εδώ και καιρό ένα τεράστιο πλεονέκτημα των τηλεοράσεων της Sony. Το μενού χωρίζεται σε αρκετά διαισθητικά τμήματα, εντός των οποίων το επίπεδο πολυπλοκότητας αυξάνεται όσο εμβαθύνουμε σε περαιτέρω υπομενού.

Το μενού φαίνεται πολύ αριστοκρατικό, αλλά δυστυχώς δεν λειτουργεί απόλυτα ομαλά.

Στα χέρια ενός επαγγελματία βαθμονόμησης, είναι δυνατό να φέρετε την εικόνα αυτής της τηλεόρασης στην τελειότητα.

Μπορούμε να κλειδώσουμε χειροκίνητα τον χρωματικό χώρο στο επίπεδο των δημοφιλών gamuts – οι διαφορές είναι ορατές με γυμνό μάτι, δείχνοντας ότι η Bravia 9 αντιμετωπίζει τουλάχιστον εν μέρει τις πιο απαιτητικές.

Σίγουρα άξιες αναφοράς είναι οι επιλογές για τις οποίες, συνολικά, η Sony φημίζεται ήδη ούτως ή άλλως – αυτές που σχετίζονται με την επεξεργασία εικόνας. Οι αλγόριθμοι upscaling χαμηλής ανάλυσης εδώ είναι βασικά στα ίδια επίπεδα με αυτά που έχουμε ξαναδεί με τις τηλεοράσεις 8K της Samsung, ενώ η εξομάλυνση των κλίσεων κάνει εδώ μαγική δουλειά (αν και αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι, εγγενώς, το πάνελ της Sony δεν είναι κάπως εξαιρετικά εξαιρετικό σε αυτό το θέμα, αλλά περισσότερα σε λίγο). Η τεχνολογία εξομάλυνσης κίνησης, που εδώ ονομάστηκε “Film Mode”, είναι επίσης εξαιρετική – σε χαμηλή ρύθμιση καταφέρνει πράγματι να εξομαλύνει την κίνηση μιας εικόνας που καταγράφεται σε 24 FPS, αλλά ταυτόχρονα δεν δημιουργεί την εντύπωση ότι παρακολουθείτε σαπουνόπερα. Σε αυτό το τελευταίο σημείο, η Sony εξακολουθεί να παραμένει αξεπέραστη.

Εκτός από τον εκτεταμένο πίνακα ελέγχου, έχουμε επίσης πρόσβαση σε ένα γρήγορο μενού, το οποίο καλείται από ένα από τα κουμπιά του τηλεχειριστηρίου.

Προδιαγραφές της υπό δοκιμή τηλεόρασης Sony Bravia 9 65XR90

Διαγώνιος:	65″
Αναλογίες:	16:9
Ανάλυση:	3840×2160 px
Επίστρωση:	Triluminos PRO
Μέγιστος ρυθμός ανανέωσης:	120 Hz
Υποστηριζόμενα χρώματα:	10 bit (1,07 δισεκατομμύρια)
Φωτεινότητα:	1200 cd/m2 (τυπικό), 2800 cd/m2 (HDR)
Highlight:	FALD Mini-LED, 1512 ζώνες φωτισμού
Αντίθεση:	4000:1 (στατική) 60.000:1 δυναμική
Τύπος μήτρας:	VA
Προσαρμογή ευθυγράμμισης:	Ρύθμιση της απόστασης και του ύψους των ποδιών
Ηχεία:	σύστημα 7.0.2, 70 W
Λιμάνια:	2x HDMI 2.1 (4K@120 Hz μία με eARC), 2x HDMI 2.1 (4K@60 Hz), 3x κεραία (αναλογική + 2x ψηφιακή), 1x miniJack οπτικό, 1x USB 2.0 τύπου A, 1x USB 3.0 τύπου A, 1x CI+ 1.4, 1x RJ45 (Fast Ethernet)
Τηλεοπτικός δέκτης:	Αναλογικός (NTCS/PAL/SECAM), DVB-T/T2 (HEVC), DVB-C, DVB-S/S2
HDR:	HDR10, Dolby Vision, HLG
SmartTV:	Google TV 12
Υποστηριζόμενο μορφές ήχου:	Dolby AC4, Dolby Atmos, DTS, 3GPP, AAC, AAC+, FLAC, M4A, MP3, WMA, WAV
Υποστηριζόμενο μορφές βίντεο:	H.264/H.265, MKV, MP4/MPEG-4,
Υποστηριζόμενο μορφές εικόνας:	JPEG, GIF, PNG
Φωτογραφική μηχανή:	καμία (μπορεί να αγοραστεί)
Καμπυλότητα του πίνακα:	no
Γωνίες θέασης:	178/178°
Οπισθοφωτισμός RGB (ambilight):	no
Καθυστέρηση εισόδου:	<10 ms (λειτουργία παιχνιδιού)
Κάλυψη γκάμας (στοιχεία του κατασκευαστή):	sRGB: 99% DCI-P3: 97%
Βάρος:	34,8 kg με βάση, 32,4 kg χωρίς βάση
Διαστάσεις (Π x Υ x Β):	1443 x 908 x 349 mm με βάση, 1443 x 835 x 48 mm χωρίς βάση
Πρότυπο VESA:	ναι, 300×300
Περιλαμβάνεται επιπλέον:	τηλεχειριστήριο έξυπνης τηλεόρασης (με ενσωματωμένη μπαταρία), Καλώδιο USB->UCB-C για τη φόρτιση του τηλεχειριστηρίου, κλασικό τηλεχειριστήριο, 2 μπαταρίες AAA, γρίλιες καλωδίων
Επικοινωνία:	LAN 100 Mbps, Wi-Fi 6 (N/AC/AX), Bluetooth 5.3
Χαρακτηριστικά:	Βοηθός φωνής Google, HbbTV 2.0.2, λειτουργία παιχνιδιού, πάνελ παίκτη, μείωση θορύβου, ομαλή κλίση, εξομάλυνση κίνησης, δυναμική αντίθεση, κλιμάκωση σε UHD, HDCP 2.2
Χρώμα:	μαύρο/μεταλλικό
Κατανάλωση ενέργειας:	0,5-300 W; Συνήθως ~80 W (SDR) / ~300 W (HDR), Κατηγορία F (G για HDR)
Εγγύηση:	2 χρόνια
Τιμή την ημέρα της εξέτασης:	£13,999

Το μεγάλο μάτι παρακολουθεί τις δοκιμές!

Έτσι θα έπρεπε να ακούγεται η premium τηλεόραση!

Τα πρώτα αποτελέσματα των δοκιμών που θέλουμε να μοιραστούμε αφορούν το ηχοσύστημα. Ομολογουμένως, εδώ δεν έχουμε “ακουστική οθόνη”, όπως στο καλύτερο μοντέλο QD-OLED της Sony (A95L), αλλά ακόμα και έτσι, ο πραγματικός ήχος εδώ, ειδικά η χωρικότητά του, είναι κυριολεκτικά κορυφαίος. Η Sony έχει χρησιμοποιήσει εδώ μια εντυπωσιακή σειρά οδηγών – δύο μπροστινούς και δύο πλευρικούς οδηγούς των 10 Watt ο καθένας, καθώς και δύο επιπλέον ηχεία εφέ (Atmos) που στοχεύουν στην οροφή (5 Watt το καθένα). Όλα αυτά υποστηρίζονται από δύο γούφερ (και πάλι 10 Watt το καθένα).

Στα αριστερά είναι το ηχείο οροφής και στα δεξιά είναι ένα από τα subwoofer – μπορείτε να δείτε αμέσως ότι έχουν το χώρο και την ένταση για να ακούγονται καλά.

Οι μετρήσεις έδειξαν μια πολύ ευχάριστα επίπεδη απόκριση συχνότητας, η οποία ξεκινάει από τα 50 Hz και καταλήγει σε πάνω από 20 kHz (και συνολικά, και οι δύο αυτές τιμές είναι εντυπωσιακές στο πλαίσιο μιας τηλεόρασης!) Αυτό σημαίνει, για να το θέσουμε με πιο ανθρώπινους όρους, ότι αυτή η τηλεόραση είναι σε θέση να παράγει επαρκώς χαμηλές συχνότητες ώστε να κάνει να ακούγονται καλά κάθε είδους εκρήξεις, πυροβολισμοί ή ο βρυχηθμός μιας μηχανής, ενώ ταυτόχρονα το ανώτερο άκρο του εύρους συχνοτήτων θα επιτρέψει να ακουστεί κάθε όργανο στα αγαπημένα μας τραγούδια. Η μέγιστη ένταση εδώ δεν είναι υπερβολικά εντυπωσιακή (92-93 dBm), αλλά σίγουρα δεν πρόκειται ούτε για μια ήσυχη τηλεόραση.

Απόκριση συχνότητας του εργοστασιακού ηχοσυστήματος Sony Bravia 9 65XR90 – το πορτοκαλί γράφημα δείχνει τη χειροκίνητη διόρθωση.

Σε αυτή την περίπτωση, αξίζει να προσθέσετε την ίδια τη μπάρα (soundbar), ακόμη και μια high-end όπως η Sony Bravia Bar 9; Όχι ιδιαίτερα. Ειδικά αν δεν πρόκειται να είναι μια μπάρα της Sony, για να τη συνδυάσετε ως μέρος του Acoustic Center Sync, ώστε η τηλεόραση να λειτουργεί ως κεντρικό ηχείο και ηχείο οροφής. Διότι ειδικά στον τελευταίο ρόλο αποδίδει καλύτερα από τη δοκό που βρίσκεται χαμηλά μπροστά από την τηλεόραση. Συνολικά, η ποιότητα των εφέ surround (Dolby Atmos/DTX X) στη Sony Bravia μας κάνει να αρχίσουμε να αμφισβητούμε το νόημα της προσθήκης δορυφορικών ηχείων, γιατί ακούγεται τόσο πειστικά. Φυσικά, η ακρόαση με τα φυσικά ηχεία ξεκαθαρίζει γρήγορα την κατάσταση και αυτά εξακολουθούν να προσφέρουν ένα πραγματικό πλεονέκτημα, αλλά ακόμη και έτσι – η Sony Bravia 9 είναι προς το παρόν η τηλεόραση με τον περισσότερο ήχο surround (από αυτές που δοκιμάσαμε). Και αυτό που ίσως της λείπει λίγο είναι η κάλυψη της χαμηλότερης ζώνης στην περιοχή 30-50 Hz, κάτι που απλά δεν μπορεί να γίνει χωρίς ένα αξιοπρεπές subwoofer.

Απόκριση συχνότητας της Sony Bravia 9 σε συνδυασμό με το Sony Bravia Bar 9 και το Sony SW5.

Και είναι δύσκολο να αποκαλέσετε το υπογούφερ Sony SW5, το οποίο συνδυάσαμε για την περίσταση με το Sony Bravia Bar 9, οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό. Η απόκριση συχνότητας έχει ανυψωθεί στο κάτω μέρος και είμαστε σε θέση να ακούσουμε ή μάλλον να νιώσουμε ακόμα και τέτοιες χαμηλές συχνότητες όπως τα 28-30Hz, και αυτό ακόμα και σε μεγαλύτερη ένταση που ανεβάζουμε! Ωστόσο, πρόκειται ήδη για μια σημαντική πρόσθετη επένδυση, ακόμη και αν το αποτέλεσμα που προκύπτει την υποστηρίζει σθεναρά.

Η εικόνα στη Sony Bravia 9 είναι αναμφίβολα το δυνατό της σημείο

Πραγματοποιήσαμε δοκιμές ποιότητας εικόνας με τη χρήση ενός χρωματομέτρου X-Rite i1dispaly Pro, αφού συνδέσαμε την τηλεόραση με έναν υπολογιστή (το σήμα μεταδόθηκε σε 10-bit). Η μήτρα VA που χρησιμοποιείται εδώ υποστηρίζει αυτό το βάθος χρώματος χωρίς να καταφεύγει στη συμπίεση FRC, οπότε μπορούμε να δούμε οποιοδήποτε από τα περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο χρώματα ανά πάσα στιγμή. Ή τουλάχιστον αυτά που μπορεί να παράγει αυτό το πάνελ, καθώς από αυτή την άποψη δυστυχώς υπολείπεται όχι μόνο ορισμένων ανταγωνιστών της με πάνελ LCD, αλλά κυρίως των τηλεοράσεων QD-OLED, οι οποίες σε αυτό το θέμα τα τελευταία χρόνια έχουν αποδείξει ότι αποτελούν κβαντικό άλμα στην ποιότητα. Αυτό, ωστόσο, θα φανεί μόνο όταν δύο τέτοιες τηλεοράσεις βρεθούν δίπλα-δίπλα – χωρίς αυτό, αυτό που προσφέρει η Bravia 9 XR90 θα μας αφήσει αναμφίβολα με δέος.

Οπτικοποίηση της κάλυψης του χρωματικού χώρου – από αριστερά sRGB, DCI-P3 και BT.2020.

Εργοστασιακή χαρτογράφηση χρωμάτων του προφίλ iMAX Enhanced – από αριστερά κατά sRGB, DCI-P3 και BT.2020.

Σχεδόν 95% κάλυψη της γκάμας DCI-P3 που είναι δημοφιλής στις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές (και τα παιχνίδια) είναι εφάμιλλη με απλά άλλα κορυφαία (αν και συνήθως φθηνότερα) πάνελ LCD. Η κάλυψη της ευρύτερης γκάμας BT.2020 είναι 79%, η οποία είναι σύμφωνη με τις δυνατότητες των φθηνότερων OLED, αλλά απέχει πολύ από το σχεδόν 90% που προσφέρουν οι QD-OLED. Αρκετά καλά, αν και κάθε άλλο παρά εξαιρετικά, αποδίδει η εργοστασιακή βαθμονόμηση, κάτι που είναι κρίμα, γιατί εδώ περιμέναμε περισσότερα. Οι βαθμονομημένοι τόνοι δέρματος στα προφίλ ταινιών είναι αναμφίβολα καλοί, αλλά οι υπόλοιποι αποκλίνουν από τον σκοπό τους με τρόπο που συχνά ξεπερνά τα όρια της ανθρώπινης αντίληψης. Συνολικά έχουμε επτά προφίλ, εκτός από αυτά που είναι διαθέσιμα στη λειτουργία παιχνιδιού και ένα ξεχωριστό ειδικό για PC.

Μέτρηση των προκαθορισμένων προφίλ εικόνας
(SDR, παράθυρο 10%, γκρίζα υπόλοιπη οθόνη)

Προφίλ μέτρησης (φωτεινότητα τη στιγμή της μέτρησης)	Πρότυπο 70%	Live 100%	Βίντεο 70%	IMAX Enhanced 70%	Φωτογραφίες 70%
Μετρούμενη φωτεινότητα (SDR):	817 cd/m2	2281 cd/m2	580 cd/m2	584 cd/m2	623 cd/m2
Μαύρη φωταύγεια:	0,0 cd/m2	0,065 cd/m2	0,0 cd/m2	0,0 cd/m2	0,0 cd/m2
Αντίθεση (FALD):	1:1	34 000:1	1:1	1:1	1:1
Gamma:	2.31	1.88	2.24	2.23	2.05
Λευκό σημείο:	9350 K	13 300 K	6600 K	6600 K	9500 K
Σφάλμα αναπαραγωγής χρώματος (λιγότερο = καλύτερα)
sRGB ΔE*00 (μέση τιμή/μέγιστη τιμή):	7.62 / 15.5	12.3 / 22.1	1.57 / 5.05	1.57 / 5.08	2.72 / 6.15
DCI-P3 ΔE*00 (μέσος όρος/μέγιστη τιμή):	8.16 / 16.1	9.20 / 17.2	2.06 / 5.82	2.54 / 6.13	3.36 / 8.48
BT2020 ΔE*00 (μέσος όρος/μέγιστη τιμή):	9.77 / 19.66	11.3 / 23.7	4.87 / 14.2	4.87 / 14.3	5.73 / 14.7

Μέτρηση προκαθορισμένων προφίλ εικόνας
(SDR, παράθυρο 10%, γκρίζα υπόλοιπη οθόνη)

Προφίλ μέτρησης (φωτεινότητα τη στιγμή της μέτρησης)	Pro 8%	Ειρηνική 40%	Παιχνίδι 70%	PC 70%
Μέγιστη φωτεινότητα (SDR):	145 cd/m2	542 cd/m2	624 cd/m2	538 cd/m2
Μαύρη φωταύγεια:	0,0 cd/m2	0,234 cd/m2	0,0 cd/m2	0,229 cd/m2
Αντίθεση (FALD):	1:1	2300:1	1:1	2350:1
Gamma:	2.38	1.77	2.38	2.21
Λευκό σημείο:	6700:1	6600 K	6700 K	6750 K
Σφάλμα αναπαραγωγής χρώματος (λιγότερο = καλύτερα)
sRGB ΔE*00 (μέση τιμή/μέγιστη τιμή):	2.28 / 5.24	1.52 / 4.74	1.51 / 4.44	1.56 / 4.79
DCI-P3 ΔE*00 (μέσος όρος/μέγιστη τιμή):	2.78 / 5.91	2.84 / 5.84	1.99 / 5.31	2.05 / 5.83
BT2020 ΔE*00 (μέσος όρος/μέγιστη τιμή):	4.62 / 12.6	4.97 / 12.1	4.04 / 12.2	3.98 / 12.2

Ο εγγενής λόγος αντίθεσης είναι 4400:1, ο οποίος είναι αρκετά καλός, αλλά ουσιαστικά χωρίς νόημα – αυτή η τηλεόραση δεν αγοράζεται για να μην χρησιμοποιεί το σύστημα blanking. Και τότε έχετε ήδη έναν λόγο αντίθεσης στην περιοχή των 60.000:1 στη χειρότερη περίπτωση (εκτός, ειρωνικά, από τη λειτουργία Live, η οποία φωτίζει τα πάντα υπερβολικά), και συνήθως είναι ακριβώς στο επίπεδο που μόνο τα πάνελ OLED παίρνουν σε δοκιμές (κοντά στο άπειρο). Το τέλειο λευκό (D65) για τα προφίλ ταινιών είναι επίσης ευχάριστο. Το μόνο πράγμα με το οποίο δεν εντυπωσιαστήκαμε εδώ ήταν ο εγγενής χειρισμός των διαβαθμίσεων, ειδικά για το μπλε, αλλά αυτό αντιμετωπίζεται πολύ καλά από την προαναφερθείσα λειτουργία επεξεργασίας εικόνας.

Η Sony είναι σίγουρα ικανή για ζουμερά χρώματα – μερικές φορές υπερβολικά ζουμερά.

Οι τόνοι του δέρματος φαίνονται πολύ πειστικοί στη Bravia 9.

Σούπερ γωνίες θέασης, αλλά αυτή η αντι-ανακλαστική επίστρωση….

Μετά την επίδειξη της Samsung νωρίτερα φέτος για το πώς μια premium τηλεόραση πρέπει να αντιμετωπίζει τις αντανακλάσεις (μια ματ επίστρωση που ελπίζουμε να δούμε περισσότερο το 2025!), είναι πλέον δύσκολο να δεις με καλό μάτι αυτά που βλέπεις σε άλλες τηλεοράσεις. Ωστόσο, η Sony χειρίζεται τις αντανακλάσεις εκπληκτικά καλά – αυτές διαχέονται έντονα, σε σημείο που η υψηλή φωτεινότητα του πάνελ είναι συνήθως αρκετή για να τις κρύψει αποτελεσματικά από τη θέα μας. Ακόμη χειρότερα, αν πρόκειται για αντανακλάσεις μιας ισχυρής πηγής φωτός (λάμπα) – τότε εμφανίζεται ένα όμορφο ουράνιο τόξο στην οθόνη, το οποίο είναι δύσκολο να αγνοήσετε κατά τη διάρκεια νυχτερινών σεάνς.

Η αντανάκλαση του ήλιου ή ακόμη και των συνηθισμένων απλουσίων τοίχου συμπεριφέρεται παρόμοια.

Πολύ καλό, από την άλλη πλευρά, είναι το ζήτημα της προβολής της τηλεόρασης ακόμη και σε πολύ έντονες γωνίες. Εδώ, βέβαια, πάλι ένα χάσμα τη χωρίζει από την OLED, αλλά σε σύγκριση με άλλες LCD είναι κάτι παραπάνω από καλή. Μάλιστα, μέχρι και 45-50° κλίση εκτός άξονα εξακολουθεί να δίνει μια πολύ φυσική εικόνα (αν και ελαφρώς πιο πράσινη). Η φωτεινότητα αρχίζει επίσης να χάνεται πέραν των 45°, πράγμα που σημαίνει ότι σε ένα τυπικό σαλόνι ακόμη και μια μεγάλη οικογένεια θα μπορεί εύκολα να παρακολουθήσει την ίδια ταινία με αρκετά παρόμοιο τρόπο, καθισμένη σε διαφορετικές θέσεις σε σχέση με την τηλεόραση.

Διαδοχική απόκλιση 75°, 50°, 25° και 0° από τον άξονα της τηλεόρασης.

Δεν είναι η ποσότητα, αλλά η ποιότητα που έχει σημασία όταν πρόκειται για ζώνες κενής οθόνης

Όσον αφορά τον οπίσθιο φωτισμό, η Sony Bravia 9 έχει κάνει το μεγαλύτερο άλμα σε σχέση με την προηγούμενη γενιά. Εδώ χρησιμοποιούνται 1512 τέτοιες ζώνες, δηλαδή στο ίδιο επίπεδο με αυτό που προσφέρει (για τις 65″) η Hisense ULED-X UXKQ, την οποία δοκιμάσαμε ένα χρόνο νωρίτερα, και 168 περισσότερες από τον φετινό ανταγωνιστή της, τη Samsung 65QN95D. Ωστόσο, δεν είναι ο καθαρός αριθμός αυτών των ζωνών blanking που είναι κρίσιμος εδώ, αλλά ο τρόπος με τον οποίο ελέγχονται από την ίδια την τηλεόραση. Η τεχνολογία XR Backlight Master Drive της Sony επιτρέπει τον ακριβή έλεγχο του επιπέδου εξασθένισης κάθε ζώνης, η οποία με τη σειρά της παράγει μια διαβάθμιση στη λειτουργία του οπίσθιου φωτισμού και, ως αποτέλεσμα, ακόμη και οι ίδιες οι μίνι-LED που φωτίζουν το πάνελ LCD είναι σε θέση να εμφανίζουν μια εξαιρετικά ευανάγνωστη (ασπρόμαυρη) εικόνα.

Η λειτουργία με οπίσθιο φωτισμό ακόμη και σε τόσο δύσκολες σκηνές είναι σχεδόν αδύνατο να πιάσει!

Οι ζώνες ανταποκρίνονται άμεσα και δεν έχω καμία αμφιβολία για το φαινόμενο του κομήτη που στοιχειώνει φθηνότερες τηλεοράσεις όπως η προαναφερθείσα Hisense. Ακόμη και σε μια δοκιμή που περιλάμβανε ένα λευκό τετράγωνο που γλιστρούσε πάνω σε έναν μαύρο πίνακα, παρακολουθούμενο υπό γωνία (επειδή αυτή είναι ρεαλιστικά η μόνη ευκαιρία να δούμε κάτι…), ήταν δύσκολο να διακρίνω τη λάμψη πίσω από ένα αντικείμενο που γλιστρούσε ή ένα υπερβολικά αμυδρό “μπροστινό πάνελ”. Ταυτόχρονα, ο οπίσθιος φωτισμός είναι παράλογα φωτεινός!

Μέτρηση φωτεινότητας SDR και HDR Sony Bravia 9 65XR90
προφίλ Live, περισσότερα = καλύτερα

ποσοστό φωτισμένων περιοχή της οθόνης	Σταθερό SDR (μετά από 20 δευτερόλεπτα)	Σταθερό HDR (μετά από 20 δευτερόλεπτα)
συνθετικό 1%:	3130 nit	2741 nit
συνθετικό 4%:	3240 nit	3320 nit
συνθετικό 9%:	3432 nit	3451 nit
συνθετικό 25%:	2479 nit	2210 nit
συνθετικό 49%:	1465 nit	1390 nit
100% συνθετικό:	950 nit	812 nit
σκηνή από την ταινία (~7%):	2020 nit

Μέτρηση φωτεινότητας SDR και HDR Sony Bravia 9 65XR90
Ενισχυμένο προφίλ iMax, περισσότερα = καλύτερα

Ποσοστό φωτιζόμενου περιοχή της οθόνης	Σταθερό SDR (μετά από 20 δευτερόλεπτα)	Σταθερό HDR (μετά από 20 δευτερόλεπτα)
συνθετικό 1%:	582 nit	2456 nit
συνθετικό 4%:	646 nit	3090 nit
συνθετικό 9%:	680 nit	3194 nit
συνθετικό 25%:	710 νιτ	2426 nit
συνθετικό 49%:	722 nit	1426 nit
συνθετικό 100%:	727 nit	840 nit
σκηνή από την ταινία (~7%):	2631 nit

Περισσότερα από 3.200 nits στη συνθετική δοκιμή και 2.600 nits σε μια πραγματική σκηνή από ταινία είναι αποτελέσματα που ξεπερνούν σχεδόν κάθε άλλη μίνι τηλεόραση LED που δοκιμάσαμε. Ειδικότερα, είναι η μέτρηση για την πραγματική σκηνή που είναι πολύ εντυπωσιακή εδώ. Τα μοντέλα TCL και Hisense που είχαν δοκιμαστεί προηγουμένως ξεπέρασαν επίσης τα 3.000 nits στη συνθετική δοκιμή, αλλά για τη σκηνή από ταινία εγκαταστάθηκαν στην περιοχή των 1.500-1700 nits – το πλεονέκτημα της τηλεόρασης της Sony σε αυτές τις πραγματικές εφαρμογές είναι συντριπτικό.

Τέτοια φωτεινότητα είναι αρκετή για να κάνει πραγματικά αυτό που θα έπρεπε να υπάρχει στη σκηνή να λάμπει!

Αυτό που μετράμε σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, εξακολουθεί να είναι ένα αρκετά μεγάλο αντικείμενο που αποτελείται από εκατοντάδες εικονοστοιχεία, ενώ συχνά στις ταινίες τα πολύ φωτεινά αντικείμενα αποτελούνται μόνο από μερικές δεκάδες εικονοστοιχεία (π.χ. αστέρια στον νυχτερινό ουρανό ή γράμματα νέον στο φόντο μιας ταινίας) – εδώ οι OLED εξακολουθούν να είναι ασυναγώνιστες, προσφέροντας έλεγχο της φωτεινότητας για κάθε pixel ξεχωριστά, ενώ ταυτόχρονα μπορούν πλέον να παράγουν και περισσότερα από 2.500 nits, οπότε όσον αφορά τα εφέ HDR η νέα Sony Bravia έχει πράγματι πλησιάσει αυτό που προσφέρουν οι OLED, αλλά σίγουρα δεν είναι ακόμη στο ίδιο επίπεδο.

Διαδοχικός οπίσθιος φωτισμός ζώνης: απενεργοποίηση, μεσαίο επίπεδο και μέγιστο.

Ο ίδιος ο πίνακας είναι επίσης ευχάριστα ομοιόμορφα φωτισμένος, προσφέρει απόλυτα ομοιόμορφα μαύρα και μόνο το βαθύ γκρι δεν είναι εντελώς ιδανικό. Από αυτή την άποψη (οπίσθιος φωτισμός mini-LED), η Sony προσφέρει αναμφίβολα την πιο προηγμένη και με τις καλύτερες επιδόσεις λύση. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι για άλλη μια φορά τα πάνελ OLED, τα οποία προσφέρουν μια ακόμα καλύτερη λύση στην ίδια (ή και χαμηλότερη!) τιμή… Και εδώ, επίσης, η Sony πρέπει να επιπλήξει για άλλη μια φορά το γεγονός ότι το κορυφαίο μοντέλο της δεν υποστηρίζει το ολοένα και πιο δημοφιλές HDR10+ (συμπεριλαμβανομένης της παραλλαγής του για τους παίκτες). Αντίθετα, υπάρχει το Dolby Vision, το οποίο εξακολουθεί να κυριαρχεί στις πλατφόρμες streaming, αλλά και πάλι η αποστροφή παραμένει.

Έκθεση μέτρησης ομοιομορφίας οπίσθιου φωτισμού.

Το παιχνίδι στη Sony Bravia είναι μια απολαυστική εμπειρία

Η Bravia 9 που δοκιμάσαμε αποδείχθηκε μια εκπληκτικά γρήγορη τηλεόραση LCD στο πλαίσιο του gaming – γιατί επισημαίνουμε ξανά την LCD; Επειδή από αυτή την άποψη, φυσικά οι OLED είναι ασυναγώνιστες με τους στιγμιαίους χρόνους απόκρισης. Παρ’ όλα αυτά, για τον παίκτη κονσόλας, ο οποίος έχει συνηθίσει το παιχνίδι να καλύπτει ούτως ή άλλως την ανεπάρκεια των FPS του μέσω του motion blur, αυτό που προσφέρει η Sony Bravia 9 θα είναι ακριβώς η σωστή επιλογή.

Μέτρηση του χρόνου απόκρισης των εικονοστοιχείων για μετασχηματισμούς κλίμακας του γκρι (ανοχή έως πέντε τιμών RGB και έως 10% μεταβολή της φωτεινότητας).

Μιλάμε για χρόνο απόκρισης εικονοστοιχείου (από γκρι σε γκρι) 5,5 ms κατά μέσο όρο! Και θα σας θυμίσουμε επίσης ότι πρόκειται για πάνελ VA, το οποίο ουσιαστικά σημαίνει ότι πρόκειται για μια τηλεόραση που είναι ταχύτερη από αυτή την άποψη από τις περισσότερες οθόνες gaming με πάνελ αυτού του τύπου. Και μπορείτε πραγματικά να το αισθανθείτε – το παιχνίδι σε 4K στα 120Hz, στο οποίο η Sony περιορίζει αυτό το μοντέλο, ακόμη και με τη βοήθεια ποντικιού και πληκτρολογίου είναι πολύ ευχάριστο. Ειδικά καθώς έχουμε εδώ μια εξαιρετικά γρήγορη, τουλάχιστον για μια τηλεόραση, επεξεργασία εικόνας, η οποία επιβεβαιώνεται από τη μέτρηση της καθυστέρησης εισόδου, αλλά μόνο για τη λειτουργία παιχνιδιού, καθώς όλες οι άλλες λειτουργίες προσθέτουν μια παράλογη καθυστέρηση αρκετών εκατοντάδων χιλιοστών του δευτερολέπτου και καθιστούν το παιχνίδι αδύνατο (το οποίο αναφέρουμε μόνο για λόγους ενημέρωσης – άλλωστε, η τηλεόραση ανιχνεύει η ίδια την έναρξη του παιχνιδιού, οπότε δεν χρειάζεται καν να θυμηθούμε να μεταβούμε στη λειτουργία παιχνιδιού).

Μέτρηση της καθυστέρησης επεξεργασίας εικόνας σε λειτουργία παιχνιδιού.

Για τους παίκτες, υπάρχει επίσης ένας αρκετά προηγμένος πίνακας gamer (διαθέσιμος μόνο σε λειτουργία παιχνιδιού). Μπορούμε να δούμε γρήγορα την ενεργή ανάλυση, το ρυθμό ανανέωσης, το δυναμικό εύρος, το βάθος χρώματος και τη συμπίεση εικόνας που χρησιμοποιείται. Εδώ μπορούμε επίσης να ενεργοποιήσουμε τη λειτουργία εισαγωγής μαύρου πλαισίου, η οποία μας επιτρέπει να οξύνουμε περαιτέρω την εικόνα σε κίνηση (εις βάρος της φωτεινότητας, του προσαρμοστικού ρυθμού ανανέωσης και των πιθανών πονοκεφάλων που προκαλούνται από τον στροβοσκοπικό οπίσθιο φωτισμό). Το ίδιο το VRR λειτουργεί άψογα με τις κονσόλες, αλλά και με την κάρτα γραφικών της NVIDIA (η τηλεόραση αναφέρει τον εαυτό της ως συμβατή με G-Sync).

Πίνακας παίκτη σε λειτουργία παιχνιδιού.

Επιπλέον, είναι δυνατή η ενεργοποίηση ενός πρόσθετου σκόπευτρου (επιλέγοντας ανάμεσα σε διάφορα σχήματα και δύο χρώματα), η μείωση του μεγέθους της εμφανιζόμενης οθόνης (χρήσιμο όταν καθόμαστε κοντά στην οθόνη και θέλουμε ακόμα να τα αγκαλιάσουμε όλα με τα μάτια μας) και η ελάφρυνση του μαύρου χρώματος (που όχι μόνο διευκολύνει τον εντοπισμό των εχθρών, αλλά μειώνει και τον χρόνο αντίδρασης των εικονοστοιχείων – αυτά μπορούν να ανταπεξέλθουν καλύτερα σε φωτεινότερους μετασχηματισμούς). Τέλος, υπάρχει επίσης μια πολύ ενδιαφέρουσα λειτουργία εικόνας στην εικόνα – μπορούμε να αναζητήσουμε γρήγορα κάτι στο YT κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού χωρίς να φύγουμε από το παιχνίδι. Αυτή είναι μια εξαιρετική λύση όταν πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα – εμφανίζεται ακριβώς δίπλα στην εικόνα της κονσόλας/του υπολογιστή.

Προκαλεί αμηχανία το γεγονός ότι ο οπίσθιος φωτισμός του υπόλοιπου αχρησιμοποίητου τμήματος της μήτρας δεν απενεργοποιείται. Γι’ αυτό, σε λειτουργία διπλής οθόνης, έχουμε ένα ωραίο φόντο.

Μια τέτοια ποιότητα έχει κόστος – και σε λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος

Ένα τελευταίο σημείο που πρέπει να αναφέρουμε είναι η κατανάλωση ενέργειας που μετρήσαμε. Είναι δύσκολο να περιμένουμε από μια τηλεόραση που μπορεί να παράγει (όταν χρειάζεται!) εκτυφλωτική φωτεινότητα να καταναλώνει με κάποιο τρόπο ρεκόρ χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας, αλλά εξακολουθούσαμε να ελπίζουμε σε ελαφρώς καλύτερα αποτελέσματα. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι η Sony έχει ετοιμάσει δύο προφίλ εξοικονόμησης ενέργειας – μεσαίο και υψηλό. Αυτά μπλοκάρουν τη ρύθμιση της φωτεινότητας και, φυσικά, περιορίζουν τη μέγιστη τιμή της. Στη συνέχεια, περιορίζεται και η μέγιστη ένταση του ηχοσυστήματος της τηλεόρασης, αλλά ευτυχώς αυτό δεν μεταφέρεται στα ξεχωριστά συνδεδεμένα ηχεία.

Μέτρηση κατανάλωσης ενέργειας Sony Bravia 9 65XR90 (W)
λιγότερο = καλύτερα

Πάνω από 300 watt απορρόφησης σε λειτουργία HDR για ένα πάνελ 65 ιντσών είναι αρκετά πολλά, αλλά απέχουν επίσης πολύ από το ρεκόρ. Και καθώς η τηλεόραση εντυπωσιάζει επαρκώς με την εικόνα για αυτή την πρόσληψη, συνολικά είναι δύσκολο να της το προσάψουμε. Το άλλο πράγμα είναι ότι αυτό δεν είναι ένα προϊόν για ανθρώπους που εκτιμούν την οικονομία οποιουδήποτε είδους. Και αν είστε πολύ πρόθυμοι να είστε φιλικοί προς το περιβάλλον, μένει να χρησιμοποιήσετε τα προαναφερθέντα όρια, λαμβάνοντας υπόψη ότι μειώνουν δραστικά τη μέγιστη φωτεινότητα (κατά 65% και 85% αντίστοιχα…).

Η Sony Bravia 9 είναι μια εξαιρετική τηλεόραση, αλλά…

…αλλά όχι η καλύτερη που έχουμε δει. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά της, επειδή η τιμή της είναι ακριβώς σαν να πρόκειται να είναι αυτή η καλύτερη των καλύτερων. Χωρίς αμφιβολία, είναι η καλύτερη τηλεόραση 65 ιντσών με μίνι LED οπίσθιο φωτισμό. Στα μεγέθη των 75″ και 85″, υπερασπίζεται και αυτή τον εαυτό της με την προαναφερθείσα ποιότητα και ακρίβεια του συστήματος οπίσθιου φωτισμού (1920 και 2808 ζώνες οπίσθιου φωτισμού), αλλά ο ανταγωνισμός έχει ακόμα στο ενεργητικό του πάνελ 98″ με παρόμοιες επιδόσεις, τα οποία πουλάει σε 25% χαμηλότερη τιμή. Και από στιγμή σε στιγμή αναμένεται να εμφανιστούν σε παρόμοια τιμή τα πάνελ 110″ της Hisense, τα οποία είδαμε στην IFA 2024 και τα οποία αναμένεται να αποτελέσουν το επόμενο επίτευγμα της τεχνολογίας αυτής (40.000 ζώνες και έως 10.000 nits…).

Η Sony Bravia 9 είναι αναμφίβολα μια τηλεόραση που προσφέρει μια όμορφη και κορεσμένη εικόνα.

Εδώ θα τονίσουμε και πάλι ότι ο αριθμός των ζωνών δεν αποτελεί από μόνος του εγγύηση για υψηλή ποιότητα εικόνας, κάτι που αποδεικνύει η Sony Bravia 9 που δοκιμάστηκε εδώ, προσφέροντας από τον ίδιο αριθμό ζωνών (όπως η Hisense ή η TCL) έναν πολύ πιο ακριβή έλεγχο. Αυτό μεταφράζεται σε υψηλότερη φωτεινότητα των λεπτών αντικειμένων, δηλαδή σε μια εικόνα με πολύ καλύτερη αντίθεση. Το πρόβλημα είναι ότι στην ίδια τιμή μπορείτε να πάρετε και την περσινή QD-OLED Sony 65A95L, η οποία απλά κατά τη γνώμη μας προσέφερε συχνά καλύτερη εικόνα. Ναι – η μίνι LED είναι γενικά αρκετά πιο φωτεινή (με την έννοια της μέσης φωτεινότητας σκηνής), οπότε αποδίδει καλύτερα κατά τη διάρκεια της ημέρας και σε πολύ έντονα φωτισμένους χώρους, μόνο που από αυτή την άποψη από φέτος έχουμε μια QD-OLED με ματ επίστρωση (τη Samsung S95D που δοκιμάσαμε), η οποία σε ακόμα χαμηλότερη τιμή προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη κάλυψη του χρωματικού χώρου και μεγαλύτερη φωτεινότητα των λεγόμενων highligts (ergo καλύτερη αντίθεση), όντας κατώτερη από τη Sony μόνο από πλευράς τεχνολογίας επεξεργασίας εικόνας.

Η Sony Bravia 9 (XR90) είναι μια εξαιρετική τηλεόραση, αλλά όχι χωρίς ελαττώματα και αδύναμα σημεία που είναι δύσκολο να παραβλέψει κανείς σε αυτή την κατηγορία εξοπλισμού

Τελικά, λοιπόν, δυσκολευόμαστε να συστήσουμε άμεσα αυτό το μοντέλο σε οποιονδήποτε. Στην πραγματικότητα, δυσκολευόμαστε να φανταστούμε μια εφαρμογή στην οποία θα δικαιολογούνταν η αγορά αυτής της τηλεόρασης. Το κύριο πλεονέκτημά της σε σχέση με τα οργανικά πάνελ είναι η δυνατότητα προβολής σταθερών εικόνων χωρίς τον κίνδυνο καψίματος των pixels, αλλά στο κάτω κάτω, κανείς δεν πρόκειται να αγοράσει μια Bravia 9 για να παρακολουθεί ειδήσεις ή χρηματιστηριακά κανάλια για αρκετές ώρες την ημέρα. Αυτή η τηλεόραση δείχνει τις πλήρεις δυνατότητές της σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, όπου σε ορισμένα σημεία ξεπερνά πραγματικά τις δυνατότητες των OLED, αλλά σίγουρα δεν είναι απολύτως ανώτερη από αυτές.

Αν σας είχαμε γράψει πριν από ένα χρόνο ότι αυτή είναι η εικόνα μιας τηλεόρασης LCD, κανείς δεν θα μας πίστευε – η Sony έχει καταφέρει να προσφέρει μια μίνι LED τόσο εκπληκτική αντίθεση.

Σίγουρα ξεχωρίζει για την ποιότητα του ήχου της, αλλά σε αυτή την κατηγορία εξοπλισμού αυτό είναι μόνο ένα μέτριο πλεονέκτημα (καθώς η τηλεόραση συνδέεται με ένα εξωτερικό ηχοσύστημα ούτως ή άλλως). Αξιολογούμε επίσης πολύ υψηλά την ποιότητα κατασκευής και τη λειτουργικότητα και τη δυνατότητα ρύθμισης της επικάλυψης Google TV της Sony. Από την άλλη πλευρά, μόνο δύο πλήρεις υποδοχές HDMI 2.1, η μέτρια εργοστασιακή βαθμονόμηση, η έλλειψη υποστήριξης HDR10+ και η όχι πάντα ευέλικτη SmartTV είναι χαρακτηριστικά που δεν θα περιμέναμε να δούμε σε ένα τόσο διάσημο μοντέλο του Ιάπωνα κατασκευαστή,はじらい.

Το άρθρο περιέχει συνδέσμους θυγατρικών, που ανακατευθύνουν σε εξωτερικούς ιστότοπους που περιέχουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες για τις οποίες γράφουμε. Λαμβάνουμε αμοιβή για τη συμπερίληψη συνδέσμων θυγατρικών- ωστόσο, οι συνεργασίες μας με τους συνεργάτες μας δεν επηρεάζουν το περιεχόμενο που δημοσιεύουμε στον ιστότοπο, συμπεριλαμβανομένων των κριτικών των προϊόντων και υπηρεσιών των συνεργατών μας.