Μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών βρήκε ενδείξεις για την ύπαρξη ενός ασθενούς μαγνητικού πεδίου στη Σελήνη για περίπου διπλάσιο χρονικό διάστημα από ό,τι είχαν υποδείξει προηγούμενες μελέτες. Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science Advances (SciAdv).
Σήμερα ο φυσικός δορυφόρος του πλανήτη μας στερείται μαγνητικού πεδίου, αλλά στο παρελθόν υπήρχε λόγω θερμομηχανικής συναγωγής βαθιά στο εσωτερικό του ουράνιου σώματος. Προηγούμενες αναλύσεις σεληνιακών πετρωμάτων έχουν δείξει ότι η Σελήνη είχε μαγνητικό πεδίο πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια.
Στη νέα μελέτη, η ομάδα εξέτασε δείγματα ρεγολίθου (σεληνιακού εδάφους) που θα παραδοθούν στη Γη από το κινεζικό σκάφος Chang’e-5 το 2020.
Η εξέταση των δειγμάτων αποκάλυψε ότι πριν από περίπου 2 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή κατά τη διάρκεια των μέσων χρόνων της, η Σελήνη είχε μαγνητικό πεδίο μεταξύ 2.000 και 4.000 νανοτέσλα (nTl). Συγκριτικά, στη Γη, η συνολική ένταση του μαγνητικού πεδίου κυμαίνεται από 22.000 έως 67.000 nTL.
Η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι λιωμένο υλικό υπήρχε κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Είναι επίσης πιθανό ότι η σεληνιακή ηφαιστειότητα διατηρήθηκε για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους και ότι μπορεί να υπήρχε περισσότερο παγωμένο νερό στις σκιερές περιοχές του δορυφόρου.
Το μαγνητικό πεδίο μπορεί να προστατεύει το νερό στην επιφάνεια από τον ηλιακό άνεμο, εμποδίζοντάς το να μετατραπεί σε άλλες ουσίες.
Παλαιότερες εκρήξεις σε τροχιά βοήθησε τους επιστήμονες να ξεκλειδώσουν το μυστικό της κίνησης του Βόρειου Σέλαος.