Μια διεθνής ομάδα ερευνητών διαπίστωσε ότι ο εγκέφαλος των ατόμων με εξάρτηση από το αλκοόλ αντιδρά διαφορετικά σε απρόβλεπτες απειλές από ό,τι οι υγιείς άνθρωποι. Οι συμμετέχοντες με τη διαταραχή παρουσίασαν αυξημένη δραστηριότητα σε μια περιοχή που είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία σημάτων και τη συναισθηματική προετοιμασία για μελλοντικά γεγονότα. Η εργασία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Biological Psychiatry: Ψυχιατρική: Γνωστική νευροεπιστήμη και νευροαπεικόνιση (BioPsy)..
Η εξάρτηση από το αλκοόλ είναι μια χρόνια κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο δεν μπορεί να ελέγξει την κατανάλωση αλκοόλ, παρά το γεγονός ότι επηρεάζει αρνητικά την υγεία, τις σχέσεις και την ολοκλήρωσή του. Τα άτομα που πάσχουν από εξάρτηση από το αλκοόλ συχνά στρέφονται στο αλκοόλ ως τρόπο αντιμετώπισης του στρες και των αρνητικών συναισθημάτων, γεγονός που επιδεινώνει την ψυχολογική τους εξάρτηση. Σε βιολογικό επίπεδο, η κατάχρηση αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα, όπως ηπατική βλάβη, καρδιακές παθήσεις, μειωμένη ανοσία και γνωστική εξασθένιση.
Οι συγγραφείς της νέας εργασίας προσπάθησαν να διαπιστώσουν αν η αντίδραση του εγκεφάλου σε στρεσογόνες καταστάσεις επηρεάζει την τάση για κατάχρηση αλκοόλ. Εξέτασαν τη δραστηριότητα των περιοχών του εγκεφάλου που σχετίζονται με την επεξεργασία απειλών σε άτομα με εξάρτηση από το αλκοόλ και σε υγιείς εθελοντές.
Στη μελέτη συμμετείχαν 43 άτομα με εξάρτηση από το αλκοόλ και 26 υγιή άτομα ηλικίας 21 έως 30 ετών. Χρησιμοποιώντας λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού, οι ερευνητές κατέγραψαν την εγκεφαλική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια μιας εργασίας που αφορούσε την πρόβλεψη απειλής.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν τοποθετήσει ηλεκτρόδια στο κεφάλι τους και τους δόθηκαν τρεις τύποι ενεργειών: ένα ηλεκτροσόκ δόθηκε σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές, δεν δόθηκε καθόλου ή ενεργοποιήθηκε σε τυχαίες χρονικές στιγμές, δημιουργώντας μια κατάσταση απρόβλεπτης απειλής. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δοκιμής σε άτομα με εξάρτηση από το αλκοόλ καταγράφηκε ενίσχυση του σήματος μεταξύ του θαλάμου και του νησιωτικού φλοιού – περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για την επεξεργασία των σημάτων και τη συναισθηματική προετοιμασία για μελλοντικά γεγονότα. Επιπλέον, όσο περισσότερο αλκοόλ κατανάλωνε ένα άτομο, τόσο ισχυρότερη ήταν η αντίδραση αυτή. Όταν η απειλή ήταν αναμενόμενη, η εγκεφαλική δραστηριότητα δεν διέφερε μεταξύ εθισμένων και υγιών συμμετεχόντων.
Τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν τη σημασία της απόκρισης στο στρες στη διαμόρφωση του εθισμού. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη γνωστό αν η αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα αποτελεί αιτία ή συνέπεια του εθισμού.
Οι συγγραφείς ζητούν περαιτέρω έρευνα για να διευκρινιστεί εάν τα ευρήματα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόβλεψη του κινδύνου ανάπτυξης εξάρτησης από το αλκοόλ ή για την ανάπτυξη θεραπειών για την αντιμετώπισή της.
Προηγουμένως βρέθηκε μια νέα μέθοδος αντιμετώπισης των ψυχαναγκαστικών σκέψεων και πράξεων.