Ερευνητές του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Chalmers εκτέλεσαν προσομοιώσεις υψηλής ακρίβειας που παρέχουν μια βαθύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα νεαρά αστέρια αποκτούν μάζα από τα περιβάλλοντα νέφη αερίου και σκόνης. Η εργασία δημοσιεύεται στο περιοδικό Αστρονομία & Αστροφυσική (A&A).
Μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Δρ Brandt Gaches πραγματοποίησε μια μελέτη τεσσάρων νεαρών άστρων που έχουν μάζες συγκρίσιμες με του ήλιου, αλλά διαφέρουν ως προς την ισχύ των μαγνητικών τους πεδίων. Η μελέτη αυτή έδειξε πώς τα μαγνητικά πεδία επηρεάζουν την προσαύξηση, τη διαδικασία με την οποία υλικό από τον περιβάλλοντα δίσκο εισέρχεται στην επιφάνεια ενός άστρου.
Εάν το μαγνητικό πεδίο είναι ασθενές, το αέριο εισέρχεται ελεύθερα στο άστρο από το δίσκο και κάποιο υλικό εκτινάσσεται από τους πόλους του άστρου. Ωστόσο, όταν το μαγνητικό πεδίο είναι ισχυρό, εμποδίζει την άμεση πρόσβαση του αερίου, αναγκάζοντάς το να κινηθεί κατά μήκος των γραμμών του πεδίου, δημιουργώντας μια πιο τακτοποιημένη ροή.
“Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι στο ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο υπάρχουν ξαφνικές εκρήξεις συσσώρευσης, όπου το αέριο συσσωρεύεται κοντά στο όριο του μαγνητικού πεδίου και στη συνέχεια εκρήγνυται απότομα προς το άστρο”, σημείωσε ο Gaches.
Αν και η εμφάνιση και η οργάνωση της συσσώρευσης ποικίλλει ανάλογα με την ισχύ του μαγνητικού πεδίου, η συνολική ποσότητα του υλικού που φτάνει στο άστρο παραμένει περίπου η ίδια σε όλες τις περιπτώσεις. Τα μοντέλα έδειξαν επίσης ότι ανεξάρτητα από το καθεστώς συσσώρευσης, το μεγαλύτερο μέρος του υλικού πέφτει στις ίδιες περιοχές της επιφάνειας του άστρου.
Οι προσομοιώσεις χρειάστηκαν περίπου δύο εκατομμύρια ώρες υπολογισμού και καλύπτουν δύο μήνες της ζωής κάθε άστρου. Η υψηλή ανάλυση επέτρεψε τη δημιουργία περίπου 3.000 εικόνων για την ανάλυση της φυσικής του σχηματισμού των άστρων.
Τα αποτελέσματα της εργασίας θα βοηθήσουν στην ερμηνεία των παρατηρήσεων των μαγνητικών πεδίων και των διαδικασιών προσαύξησης στα νεαρά αστέρια. Οι ερευνητές σχεδιάζουν να επεκτείνουν τα όρια της προσομοίωσης για να μελετήσουν μεγαλύτερες περιόδους πρωτοστελιακής εξέλιξης και να εξετάσουν ένα ευρύτερο φάσμα των φυσικών ιδιοτήτων τους.
“Αυτές οι προσομοιώσεις μας παρέχουν ένα ανεκτίμητο σύνολο δεδομένων για τη μελέτη των φυσικών διεργασιών του σχηματισμού αστέρων. Ελπίζουμε ότι η εργασία μας θα συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών του σχηματισμού των άστρων και θα βοηθήσει στην ερμηνεία των νέων παρατηρήσεων”, κατέληξε ο Gaches.
Παλαιότεροι επιστήμονες ανακάλυψαν το έναν θησαυρό αστέρων στην Αψίδα του Δράκου.