Αμερικανοί επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Γιούτα ανακάλυψαν πώς τα άγρια χάμστερ των δασών (Neotoma) καταφέρνουν να τρώνε ακίνδυνα τα δηλητηριώδη φύλλα της λοραίας ή κρεοζότης. Οι θάμνοι κρεοζότης είναι ευρέως διαδεδομένοι στην άνυδρη νότια Βόρεια Αμερική. Η μελέτη δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Science.
Για πολλά χρόνια, οι επιστήμονες συζητούσαν για το πώς ακριβώς τα τρωκτικά κατάφεραν να προσαρμοστούν στη διατροφή τους με εξαιρετικά τοξικά φυτά.
Στη νέα μελέτη, η ομάδα ανακάλυψε για πρώτη φορά τα συγκεκριμένα γονίδια και ένζυμα με τα οποία τα χάμστερ του δάσους μετατρέπουν απειλητικές για τη ζωή ουσίες σε τροφή.
Οι ειδικοί συνέκριναν τις μεθόδους αποτοξίνωσης δύο ειδών χάμστερ που αντιμετώπισαν τους θάμνους κρεοζότης ανεξάρτητα το ένα από το άλλο πριν από περίπου 15.000 χρόνια.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς του άρθρου, ενώ καθώς οι ανθεκτικοί στην ξηρασία θάμνοι λορεότης εξαπλώθηκαν στη νοτιοδυτική ηπειρωτική χώρα, η φυσική επιλογή οδήγησε σε άνθηση των γονιδιακών διπλασιασμών για την αφομοίωση των τοξινών.
Οι επιστήμονες σημείωσαν ότι τα δασικά χάμστερ χρησιμοποίησαν την τακτική “η ποσότητα είναι καλύτερη από την ποιότητα”. Αντί να αποκτήσουν εξειδικευμένα ένζυμα για την εξουδετέρωση του δηλητηρίου του κρεοζώτου, τα ζώα απλώς αύξησαν τον αριθμό των γονιδίων στο σώμα τους για να αποβάλλουν τις δηλητηριώδεις ουσίες από το σώμα τους.
Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, η ομάδα διαπίστωσε ότι ορισμένα από τα διπλασιασμένα γονίδια των χάμστερ αποδείχθηκε ότι αποτελούσαν μέρος της οδού γλυκουρονιδίωσης, ενός κρίσιμου μηχανισμού αποτοξίνωσης που διαθέτουν και οι άνθρωποι. Στους ανθρώπους, η γλυκουρονιδίωση είναι υπεύθυνη για τον μεταβολισμό περίπου του 20% όλων των φαρμάκων.
Τα πιο ανθεκτικά στο δηλητήριο άτομα βρέθηκαν να έχουν περίπου 40 αντίγραφα ενός συγκεκριμένου γονιδίου γλυκουρονιδίωσης – σχεδόν 20 φορές περισσότερα από έναν άνθρωπο με δύο αντίγραφα του πλησιέστερου ανάλογου γονιδίου.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ανακάλυψή τους θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του γιατί οι άνθρωποι απορροφούν διαφορετικά τα φάρμακα.
Προηγουμένως, οι επιστήμονες ανακάλυψανπώς τα βαράνα επιβιώνουν από τα δαγκώματα των πιο δηλητηριωδών φιδιών του κόσμου.