Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν και το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Έρευνα του Ηλιακού Συστήματος έριξαν φως στην προέλευση της Σελήνης και του νερού στη Γη. Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν τη θεωρία ότι η Σελήνη σχηματίστηκε ως αποτέλεσμα μιας γιγάντιας σύγκρουσης μεταξύ της νεαρής Γης και του πρωτοπλανήτη Teia, αλλά με μια σημαντική διόρθωση: το υλικό από το οποίο αποτελείται η Σελήνη προήλθε κυρίως από τον μανδύα της Γης και η συμβολή του Teia ήταν ελάχιστη. Η εργασία δημοσιεύεται στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS)..
Οι ερευνητές ανέλυσαν ισότοπα οξυγόνου σε δείγματα σεληνιακών πετρωμάτων που παρείχε η NASA και ορυκτά από τη Γη. Πραγματοποίησαν 191 μετρήσεις χρησιμοποιώντας μια προηγμένη τεχνική φθορισμού με λέιζερ, η οποία εξάγει οξυγόνο από τα πετρώματα χρησιμοποιώντας ένα λέιζερ. Η κύρια εστίαση ήταν το ισότοπο του οξυγόνου-17 (¹⁷O).
Τα δεδομένα αποκάλυψαν μεγάλη ομοιότητα στην ισοτοπική σύνθεση του οξυγόνου της Σελήνης και της Γης. Αυτό λύνει ένα μακροχρόνιο πρόβλημα στην κοσμοχημεία, γνωστό ως “κρίση ισοτόπων”. Σύμφωνα με τον καθηγητή Andreas Puck, διευθυντή του Κέντρου Επιστημών της Γης στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, τα ευρήματα αυτά επιβεβαιώνουν ότι η Τέια μπορεί να έχασε τον μανδύα της σε προηγούμενες συγκρούσεις και στη συνέχεια να συγκρούστηκε με τη Γη ως μεταλλικός πυρήνας. Ως αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης, το υλικό του μανδύα της Γης εκτινάχθηκε στο διάστημα, όπου σχημάτισε τη Σελήνη.
Η μελέτη παρέχει επίσης μια νέα προοπτική για την ιστορία του νερού στη Γη. Προηγουμένως θεωρούνταν ότι το νερό εμφανίστηκε στον πλανήτη μετά το σχηματισμό της Σελήνης ως αποτέλεσμα πολλαπλών συγκρούσεων με αστεροειδείς και μετεωρίτες. Ωστόσο, αν αυτό ήταν αλήθεια, η σύνθεση των ισοτόπων του οξυγόνου στη Γη και τη Σελήνη θα έπρεπε να ήταν διαφορετική λόγω των διαφορών στα υλικά που παραδόθηκαν από αυτές τις συγκρούσεις.
“Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι αυτό δεν ισχύει και πολλοί τύποι μετεωριτών μπορούν να αποκλειστούν ως πιθανές πηγές νερού στη Γη”, εξήγησε η Meike Fischer, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η πιο πιθανή πηγή νερού είναι οι μετεωρίτες της κατηγορίας των χονδριτών ενστίτηδων. Είναι ισοτοπικά παρόμοιοι με τη Γη και περιέχουν αρκετό νερό για να εξηγήσουν την παρουσία του στον πλανήτη.
Παλαιότεροι επιστήμονες ανακάλυψανότι ένας αστεροειδής κοντά στη Γη μπορεί να είναι ένα κομμάτι της Σελήνης.