Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής την Emma Guinan από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα διαπίστωσε ότι αν υπήρχε ζωή στην Αφροδίτη, αυτή θα μπορούσε να έχει μεταφερθεί εκεί από τη Γη. Οι αστεροειδείς θα μπορούσαν να έχουν φέρει τη γήινη ζωή στην Αφροδίτη.
“Στο πλαίσιο της μελέτης, προσπαθούμε να καταλάβουμε πόση μάζα αστεροειδούς φτάνει στην Αφροδίτη από τη Γη και πόσα ζωντανά κύτταρα μπορεί να μεταφέρει”, δήλωσε η Emma Guinan στο Space.com. – Όταν τα κύτταρα μεταφέρονται, τείνουν να συσσωρεύονται μεταξύ τους. Έτσι, πολλά κύτταρα μπορούν να μεταφερθούν ταυτόχρονα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι “φορείς” της ζωής στην Αφροδίτη θα μπορούσαν να είναι αστεροειδείς που έχουν συγκρουστεί με τη Γη σε διάστημα πολλών δισεκατομμυρίων ετών. Η ιδέα είναι ότι οι αστεροειδείς θα μπορούσαν περιοδικά να ξεριζώνουν υλικό της Γης που περιέχει φυτικά κύτταρα και μονοκύτταρους οργανισμούς με τέτοια δύναμη ώστε να διαφεύγει στο διάστημα.
Στη συνέχεια, ο ελάχιστος αριθμός οργανικών κυττάρων μπορεί κάλλιστα να επιβίωσε από τις δύσκολες συνθήκες του ταξιδιού στο διάστημα και να έφτασε στα όρια της Αφροδίτης. Επιπλέον, οι ερευνητές προτείνουν ότι κατά τη διάρκεια του διαστημικού ταξιδιού, τα κύτταρα μπορεί να έγιναν ισχυρότερα και στη συνέχεια να προσαρμόστηκαν στις σκληρές συνθήκες της Αφροδίτης. Αν αυτό όντως ισχύει, τότε τα οργανικά κύτταρα μπορεί να εμφανιστούν στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης αργά ή γρήγορα.
Αυτή η ιδέα ονομάζεται “πανσπερμία”. Επιτρέπει τη δυνατότητα μεταφοράς ζωής από ένα μέρος του σύμπαντος σε ένα άλλο. Η ιδέα υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά αυτή είναι ίσως η πρώτη φορά που μελετάται πειραματικά. Παρεμπιπτόντως, η έννοια της πανσπερμίας μπορεί να λειτουργήσει και προς την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή υποθέτει ότι η ζωή στη Γη θα μπορούσε να έχει εμφανιστεί χάρη σε “επισκέπτες” από το βαθύ διάστημα.
“Διαπιστώσαμε ότι περίπου ένα δισεκατομμύριο κύτταρα μπορούν να μεταφερθούν στην Αφροδίτη σε ένα δισεκατομμύριο χρόνια”, λέει ο Guinan. – Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ακριβώς ένα κύτταρο ανά έτος στέλνεται στην Αφροδίτη, επειδή οι συγκρούσεις που δημιουργούν τις εκτοξεύσεις και συγκρατούν τέτοια κύτταρα δεν είναι τακτικές. Οι υπολογισμοί σημαίνουν απλώς ότι, κατά μέσο όρο, ένα κύτταρο ανά έτος πιθανότατα φτάνει από τη Γη στον “κακό πλανητικό της δίδυμο”.
Δεν είναι όλα τα μεταφερόμενα κύτταρα βιώσιμα, και δεν υπάρχουν ακόμη ενδείξεις ότι επιβιώνουν στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης ή ότι καταφέρνουν να φτάσουν εκεί ζωντανά. Αυτό για το οποίο είναι σίγουροι οι συγγραφείς του άρθρου είναι ότι τέτοια κύτταρα μεταφέρονται στο διάστημα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ομάδας, τα μεταφερόμενα κύτταρα μπορούν να επιπλέουν στην ατμόσφαιρα σε ύψος 45 έως 60 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη, δηλαδή στα σύννεφά του.
“Αυτό το στρώμα σύννεφων παρουσιάζει πολύ παρόμοια θερμοκρασία, ατμοσφαιρική πίεση και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες που βιώνουμε ακριβώς εδώ στην επιφάνεια της Γης”, λέει ο Guinan.