Στη Σιβηρία, στην καρδιά του σκληρού τοπίου της τούνδρας, οι σοβιετικές ατμομηχανές σκουριάζουν – μια απόδειξη του ανολοκλήρωτου και βάναυσου οράματος του Ιωσήφ Στάλιν και της ανθρώπινης τραγωδίας. Χτισμένες από τα χέρια καταναγκαστικών εργατών, αποτελούν σήμερα μνημείο μιας εποχής που έφερε βάσανα και παράλογες αποφάσεις.

Στέκονται εκεί που κάποτε προορίζονταν να είναι ζωντανά. Εγκαταλελειμμένες ατμομηχανές και σκουριασμένα βαγόνια κρύβουν ιστορίες πόνου, σκληρής δουλειάς και αφάνταστης κακουχίας. Η κατασκευή αυτής της σιδηροδρομικής γραμμής υποτίθεται ότι αποτελούσε απόδειξη της δύναμης και της αποφασιστικότητας της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Σήμερα, αυτά τα εγκαταλελειμμένα τρένα μαρτυρούν τη βιαιότητα του συστήματος και τη φιλοδοξία που στοίχισε εκατοντάδες χιλιάδες ζωές.

Δείτε το βίντεο Όλο και περισσότεροι Ρώσοι έχουν θετική άποψη για τον Στάλιν

Ο δρόμος των νεκρών: Το όνειρο του Ιωσήφ Στάλιν. Ένα έργο με αφάνταστα δεινά από πίσω του

Ο Δρόμος των Νεκρών – ένα όνομα τόσο συγκινητικό όσο και οι ιστορίες που μεταφέρει. Επίσημα γνωστός ως Σιδηροδρομικός Σιδηρόδρομος Salekhard-Igarka, ή Transpolar Magistral, είναι ένα ημιτελές έργο της Σοβιετικής Ένωσης που αποτελεί μια σκοτεινή κηλίδα καταπίεσης και ανθρώπινου πόνου. Διατρέχοντας απομακρυσμένες περιοχές της βόρειας Σιβηρίας, προοριζόταν να υλοποιήσει το τρελό όραμα του Ιωσήφ Στάλιν – να συνδέσει τα πιο απομακρυσμένα σημεία της χώρας: το Σάλεχαρντ, που βρίσκεται πέρα από τον Αρκτικό Κύκλο στις εκβολές του ποταμού Ομπ, με το λιμάνι της Ιγκάρκα, το οποίο ήταν σχεδόν αποκομμένο από τον κόσμο και κατοικείτο μόνο από μια χούφτα ανθρώπους και δεν είχε καμία στρατηγική σημασία. Η πρωτοβουλία ήταν μια επίδειξη σοβιετικής φιλοδοξίας και μια απάντηση στη στρατιωτική τους εμμονή.

Βλέπε επίσης:

Η διαδρομή του Πολικού Σιδηροδρόμου επρόκειτο να ξεπεράσει κάθε φαντασία και . Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1947, αλλά παρά τα τεράστια έξοδα και τις προσπάθειες, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Σήμερα, παραμένει σύμβολο μιας πρακτικής, η υλοποίηση της οποίας στοίχισε αμέτρητες ζωές. Μετά το θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν το 1953, οι σοβιετικές αρχές αποφάσισαν να σταματήσουν το έργο και ταυτόχρονα να τερματίσουν την καταναγκαστική εργασία των κρατουμένων. Αν και έλειπαν μόνο 65 κομμάτια από την ολοκλήρωση, η περαιτέρω υλοποίηση του έργου κρίθηκε μη βιώσιμη.

Ο Ιωσήφ Στάλιν και οι παράλογες φιλοδοξίες του. Τα στρατόπεδα εργασίας και η δουλοκτητική πραγματικότητα

Σας ευχαριστούμε που διαβάσατε το άρθρο μας.
Μείνετε συντονισμένοι! .

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *